หน้า ๑๑๑
๏ ขอมีจิตคิดเมตตาถ้ายังรัก
เมียผู้ภักดิ์ไห้หวนคอยครวญคร่ำ
แม้กินข้าวลงคอได้ไม่เต็มคำ
ยามกินน้ำก็ยังแค้นแน่นในทรวง
๏ อันสมบัติพัสถานพิมานแก้ว
ล่มลงแล้วดวงจิตมิคิดหวง
สวามีที่บูชากว่าทั้งปวง
อย่าลาล่วงโปรดจงคืนให้ชื่นใจ)
๏ ขับลำนำเพลงชีวีนี้ทุกหน
อารมณ์คนที่ฟังคำแล้วร่ำไห้
ขอให้เชื่อไว้ก่อนว่านลราชัย
จงเข้าไล่เลียงถามความเป็นมา
๏ อาจปลอมแปลงแต่งตนจนรูปชั่ว
หรือหมองมัวยากไร้อนาถา
ดูอาการมิใช่หมายกายา
เรื่องรูปร่างหน้าตามิสำคัญ
๏ ความแต่ต้นคนทั้งปวงมิล่วงรู้
นอกจากภูวนาถแลตัวฉัน
พบผู้มีทีท่าดังว่านั้น
สืบความอันเป็นมาสารพัด