เรื่องความรักไม่เอาเราไม่พูด
เบื่อพิสูจน์แล้วหนอขอเลิกฝัน
รักจากปากออกไปไม่สำคัญ
หลายร้อยพันผันผ่านขี้คร้านจำ
หลงเมามัวมากมายกลายหม่นหมอง
เข้าทำนองใจบอดจอดน่าขำ
เสียเวลาเดินทางต่างรับกรรม
ขืนถลำช้ำชอกเจ็บซอกทรวง
รักตนเองดีกว่าชัวร์เหลือแสน
มิคิดแค้นเคืองโกรธโปรดอย่าห่วง
มองให้ไกลความหวังดั่งดาวดวง
แสงโชติช่วงประกายหมายนำทาง
รักษาใจให้มั่นอย่าหวั่นหวาด
รู้ฉลาดขลาดเขลามีเคล้าบ้าง
จดบันทึกเอาไว้ใช่หลุมพลาง
นำมาสร้างเกาะกุมคุมหัวใจ
ปล่อยทุกสิ่งทิ้งไปอย่าได้หวน
จักรัญจวนครวญคร่ำซ้ำแค่ไหน
จงหยัดยืนแข็งขันหวั่นทำไม
ถึงแม้ไร้ความรักจากชายชาญ
พันทอง
๑๘/๙/๖๑