๑๖๑. ครืนครืนใช่ฟ้าคร่ำ - - - อกครวญ
แว่วบอกความรัญจวน - - - ออกรู้
นาภีแผ่นพลิ้วอวล - - - ออสวาดิ พี่แม่
ออทราบโสมนัสชู้ - - - อยู่ช้าเวียนชม ฯ
๑๖๒. ปลาบเปรี้ยงผ่านเมฆคลุ้ม - - - คลั่งประโคม
แว่วแต่เมื่อมือโลม - - - ลูบเนื้อ
ลมหาว, สวาดิโหม - - - เหิมระลอก
พาผ่าวร้อน, โชนเชื้อ - - - อยู่เชื้อเชิญประชัน ฯ
๑๖๓. หวีดหวิววาตะห้อม - - - ตลบหาว
พัดกระพือเดือนดาว - - - ดับร้าง
เมฆหม่นวิชชุวาว - - - วาบวิ่ง กระหึ่มเนอ
ก่อนเม็ดฝนหล่นคว้าง - - - พรากฟ้าโซมฝัน ฯ
๑๖๔. ครวญครืนฟ้าค่ำคล้าย - - - คลั่งฝน
ล่อพยุทะยานพล - - - พล่านฟ้า
วิเชียรวิโรจนะจล- - - - ะนะกึก ก้องแฮ
ตระหนกอกวุ่นว้า - - - หว่างเนื้อแนบทรวง ฯ
๑๖๕. ชวาลวชิระเฟื้อย - - - เฟ็ดโพยม
แต่เมื่อใครรับโจม - - - จบเนื้อ
คร่ำครวญคระโหยโหม - - - เหิมออก โอษฐ์แม่
ร่วมสำเริงราคเชื้อ - - - เร่งชู้บำรูโฉม ฯ
๑๖๖. สุชลกลางช่วงเชื้อ - - - โชติวิเชียร
ละหยาดละหยดเจียน - - - จบแล้ว
แนบสนิทเสน่ห์เนียน - - - นวลแน่ง จบฤๅ
เมื่อผ่าวพรรณะผ่องแผ้ว - - - กระเพื่อมพลิ้วปลิวผืน ฯ
๑๖๗. พระพายพะพลิ้วผ่าน - - - ผันขบวน
คลอคลื่นฝน, คร่ำครวญ - - - ข่มละห้อย
แว่วหวีดกลบหวีดอวล - - - อึงแต่ ลมฮา
ก่อนกระซิกระส่ำสร้อย - - - ซาบรู้ฟูภิรมย์ ฯ
.. ชั่วฟ้าดินดับ ..
๑๖๘. หยิบรูปจากอกเสื้อ - - - อวดศรี
หวังแม่เห็นไมตรี - - - เพื่อนพ้อง
งัน, เงียบ, เนตรแม่มี - - - มองสบ
พลัน..กฎเกณฑ์สวรรค์ฟ้อง - - - ฝากให้ตาเห็น ฯ
๑๖๙. รูปตนเคยซีดร้าง - - - จางรอย
กลับแจ่มชัดให้พลอย - - - เพ่งซ้ำ
รูปเพื่อนอีกเจ็ดคอย - - - แม่สบ อยู่นา
ครั้นสบ..แสงวาบย้ำ - - - รูปสิ้นเลือนสูญ ฯ
๑๗๐. เพียงตน, เหลือรูปให้ - - - แม่เห็น
เหลือหนึ่ง, ทำอกเย็น........วาบแล้ว
วงวัฏฏ์กัปกัลป์เข็น - - - ขวางคั่น ไฉนนา
จึงวาบแสงขวางแก้ว - - - กีดข้ามยุคสมัย ฯ
๑๗๑. หลังใจมั่นอยู่ด้วย - - - ดวงสุดา
ตรึงกรอบกาลเวลา - - - หยุดหนิ้ง
ลบนิมิตแห่งสัญญา - - - ยามก่อน
ลบทุกผูกพัน, ทิ้ง - - - ถ่ายพ้นจินตพิสัย ฯ
๑๗๒. โลกเก่าจักค่อยคล้อย - - - เลือนหาย
ทุกร่องรอยลบกลาย - - - กลบรู้
เพื่อนญาติพ่อแม่คลาย - - - จำ-คิด สิ้นเนอ
เหมือนไม่เคยมี, ผู้ - - - ผ่านย้อนบุพสยาม ฯ
๑๗๓. พิศแม่ยากฝ่าข้าม - - - ยุคสมัย
คือเงื่อนเหตุปัจจัย - - - บอกแจ้ง
หนึ่งร่างหนึ่งรูปนัย - - - สมัยหนึ่ง
กฎแห่งกาลยากแย้ง - - - ขยับให้เบนหนี ฯ
๑๗๔. อุ่นอยู่กลางอ้อมกอด - - - ในกาล
ร่วมหล่อหลอมวิญญาณ - - - อยู่-ยั้ง
ร่างแอบจักอุ่นนาน - - - นิรันดร์อยู่ แม่เอย
แม้นขอบฟ้าเหนี่ยวรั้ง - - - พรากร้าง-ขอขืน ฯ
๑๗๕. กำลูนมาเลศสร้อย - - - ทรามสงวน พี่เอย
อกหนึ่งรอพักตร์ซวน - - - ซบอ้อน
รอเนื้อนิ่มแขนนวล - - - เหนี่ยวโอบ รอบแม่
รอเกลือกแก้มเนตรช้อน - - - ฉ่ำซึ้งแววผสาน ฯ
๑๗๖. กฤษฎางค์ชุลิตน้อม - - - นอบกร
ปรุงภาษเป็นอนุสรณ์ - - - สืบไว้
สองใจตราบม้วยมรณ์ - - - ขอมั่น รักนา
อย่าจืดจางร้างได้ - - - ชั่วฟ้าดินสมัย ฯ
จบ
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&group=196
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
