๑๒๑. งามภาคงามพักตร์พ้น - - - พรรณนา
งามท่วงทีกิริยา - - - อ่อนช้อย
รูปเอยแทรกลงตา - - - สุดต่อ ต้านแน
สุดต่อต้านเนตรชม้อย - - - แม่ชม้ายชายเมียง ฯ
๑๒๒. รอคอยวันพระหน้า - - - แม้นนาน
ใช่ชั่วกัลปาวสาน - - - จากแก้ว
เพียงต้องข่มทรมาน - - - ระทมอยู่ ใจเอย
หมายภพชาตินี้แล้ว - - - บาปแล้วคืนครอง ฯ
๑๒๓. อกเอยอุโฆษครื้น - - - เกินควร
เหมือนรื่นรมย์เริงขบวน - - - บุกเร้า
ที่ถูกย่อมต้องทวน - - - ธรรมบท
กลับถูกรูปยั่วเย้า - - - ยุดให้คอยหา ฯ
๑๒๔. ตาหนึ่งรูปหนึ่งพ้อง - - - พาสนา
ฤๅจักร่วมมรคา - - - คู่ข้าง
วิญญาณจักขุพา - - - พะนอรูป แม่แม่
จบรูป, จิตล่องคว้าง - - - ฝากฟ้ากระซิบขวัญ ฯ
๑๒๕. ข้าว, ใจ, ช่อดอกไม้ - - - ล้วนหอม
รอบาตร, จึงใครยอม - - - เยี่ยมหน้า
ข้าว, มาลย์มอบผู้ออม - - - อัตภาพ แม่นา
แลกอกใจวุ่นว้า - - - ฝากไว้ทรวงสมร ฯ
๑๒๖. คำข้าวเจ้าคดน้อม - - - นำวาง
ทำอีกใจริมทาง - - - ทุกข์ร้อน
เกรงบุญช่วยบังพราง - - - ผูกจิต ใครนา
หวั่นเนตรปลาบไม่ช้อน - - - ฉ่ำซึ้งขึ้นผสาน ฯ
๑๒๗. จีวรพระพลิกพลิ้ว - - - พะนอลม
เมื่ออกหนึ่งพะนอคม - - - เนตรค้อน
ธรรมสัจจ์และรูปสม - - - รอสืบ เสาะนา
สืบบท, เสาะหวานย้อน - - - อยู่เลี้ยงอาลัย ฯ
๑๒๘. เค้าหน้าพิมพ์นุชน้อง - - - จมื่นศรี
กอปรแช่มช้อยท่วงที - - - เท่าย้ำ
ชั่วยามชั่วพระลี - - - ลาศหยุด
คือชั่วชื่นรื่นล้ำ - - - ล่วงเค้นใจใคร ฯ
๑๒๙. ทุกรอบวันพระพ้อง - - - พบกัน
ตาสบ, ใจผูกพัน - - - อยู่พร้อม
ดอกไม้ธูปเทียนบรร- - - - ดาบท ธรรมเนอ
ร่วมรูปใจแนบน้อม - - - ก่อเนื้อนาบุญ ฯ
๑๓๐. คร่ำเคร่งคอยเร่งรู้ - - - ลายสือ
เขียนอักษรลายมือ - - - อ่านได้
โคลงฉันท์หมั่นฝึกปรือ - - - วางประโยค
คำพจน์เขียนฝากไว้ - - - หว่างย้อนบุพสยาม ฯ
๑๓๑. สองขวบปีผ่านพ้น - - - คาบยาม
เดือนสิบสองน้ำลาม - - - หลากแล้ว
โคมสรวงส่องแสงวาม - - - สว่างอยู่
ใจหวั่น, หวั่นจักแคล้ว - - - คลาดเนื้อรอยนวล ฯ
๑๓๒. คล้ายดั่งรอบวัฏฏ์ย้อน - - - ตายล
ทุกที่ทางเหมือนวน - - - วกซ้ำ
ฝูงชนทั่วตำบล - - - เดินไขว่
ภาพเก่าที่ท่าน้ำ - - - รอบล้อมเช่นเดิม ฯ
๑๓๓. ดาวเกลื่อนเดือนก่ำคล้าย - - - โคมแขวน
ลอยรูปอำไพแดน - - - เด่นฟ้า
ใครหนึ่งนั่งวอแหน - - - รูปแห่ งามเฮย
งามยิ่งงามเช่นหน้า - - - หนึ่งนี้มีไฉน ฯ
.. งานแผ่นดิน ..
๑๓๔. รูปการณ์พารู้จัก - - - จมื่นศรี
ร่วมผูกพันไมตรี - - - พวกพ้อง
ช่วยเหลือร่วมงานมี - - - ท่านมอบ หมายฮา
ช่วยพี่หมายชิดน้อง - - - รูปเนื้อควรถนอม ฯ
๑๓๕. จมื่นศรียุคท่านไท้ - - - พระทรง ธรรมเฮย
เป็นพระยาศรีวรวงศ์ - - - ว่านเชื้อ
พระ-วานหยั่งเสียงองค์ - - - หน่อราช เหมาะฤๅ
เสียงตอบรับไม่เอื้อ - - - ตรัสให้ช่วยสนอง ฯ
๑๓๖. ฝากฝังโอรสไว้ - - - ในมือ ท่านนา
ทรงมาดมั่นเชื่อถือ - - - พวกพ้อง
ราชองค์ต่อไปคือ - - - พระเชษ ฐาแฮ
จึงจัดการให้ต้อง - - - ตรัสใช้-บัญชา ฯ
๑๓๗. เดือนอ้ายแรมเจ็ดคล้อย - - - ค่ำยาม
พระสู่สวรรคตตาม - - - เหตุต้อง
รุ่งเช้าท่านแจ้งความ - - - ตามรับ สั่งเนอ
เชิญพระเชษฐ์แซ่ซ้อง - - - สู่เบื้องบัลลังก์ ฯ
๑๓๘. ครั้งนั้นท่านสั่งให้ - - - จับกุม
ผู้คัดค้าน, ก่อทุม- - - - ะนัสไท้
พระยาศรีสั่งให้คุม - - - ไปประหัต สิ้นนา
ริบทรัพย์สมบัติไว้ - - - แจกผู้ร่วมการณ์ ฯ
๑๓๙. เกริกก้องเกียรติยศคล้าย - - - กลองประโคม
สมุหพระกลาโหม - - - อาชญ์ล้ำ
ดั่งระลอกคลื่นโถม - - - ทักฝั่ง
ดินอ่อนริมฝั่งน้ำ - - - จักต้านทานไฉน ฯ
๑๔๐. ครั้นราชผ่านภพได้ - - - ปีเศษ
หลงบทบาทเป็นเหตุ - - - ล่มล้าง
ราชันย์สำแดงเดช - - - โดยไม่ ตระหนักเนอ
ว่าร่มฉัตรนั้นสร้าง - - - เสกด้วยผู้ใด ฯ
.
.
.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
