หน้า ๘๒
๏ ครบเจ็ดวันอันพ่อค้าเคยว่าไว้
ถึงเมืองใหญ่ที่หมายไม่ทันค่ำ
เชิงเทินล้อมป้อมปราการโอฬารล้ำ
เคียงคูน้ำเรียงรายชายกำแพง
๏ ปากทางเข้าเหล่าทหารตรวจการณ์อยู่
ทุกประตูพร้อมทั้งงามความแข็งแกร่ง
เหมือนคนดงหลงมาท่าระแวง
กระย่องกระแย่งสาวเท้าเข้าเมืองไป
๏ เมื่อผ่านหมู่ผู้คนล้วนสนเท่ห์
ยังร่อนเร่จุดหมายใดไม่รู้ได้
จะเอ่ยจำนรรจาเขาลาไกล
มิมีใครหันมายลสนทนา
๏ เดินเงอะงะกระเซอะกระเซิงเซ
ทั้งตุปัดตุเป๋ลื่นถลา
ชาวเมือง วังทั้งสิ้นกล่าวนินทา
ล้วนคิดเห็นเป็นคนบ้าพากันเมิน
๏ หลายคนมีที่หัวเราะเยาะเย้ยหยัน
เพราะมองกันก็แต่แค่ผิวเผิน
เด็กเด็กเล่นเป็นหมู่กรูกันเดิน
สนุกเกินแหย่กันรำคาญใจ
ถึงเมืองใหญ่ที่หมายไม่ทันค่ำ
เชิงเทินล้อมป้อมปราการโอฬารล้ำ
เคียงคูน้ำเรียงรายชายกำแพง
๏ ปากทางเข้าเหล่าทหารตรวจการณ์อยู่
ทุกประตูพร้อมทั้งงามความแข็งแกร่ง
เหมือนคนดงหลงมาท่าระแวง
กระย่องกระแย่งสาวเท้าเข้าเมืองไป
๏ เมื่อผ่านหมู่ผู้คนล้วนสนเท่ห์
ยังร่อนเร่จุดหมายใดไม่รู้ได้
จะเอ่ยจำนรรจาเขาลาไกล
มิมีใครหันมายลสนทนา
๏ เดินเงอะงะกระเซอะกระเซิงเซ
ทั้งตุปัดตุเป๋ลื่นถลา
ชาวเมือง วังทั้งสิ้นกล่าวนินทา
ล้วนคิดเห็นเป็นคนบ้าพากันเมิน
๏ หลายคนมีที่หัวเราะเยาะเย้ยหยัน
เพราะมองกันก็แต่แค่ผิวเผิน
เด็กเด็กเล่นเป็นหมู่กรูกันเดิน
สนุกเกินแหย่กันรำคาญใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
