หน้า ๗๑
๏ พระเกิดความวิปริตด้วยคิดหนัก
กลัวเมียรักลำบากนานมากกว่า
ให้หม่อมฉันกลับวิทรรภ์พลันอย่าช้า
พระองค์มีเจตนารับกรรมนั้น
๏ ปันผ้าฝ้ายใช้ร่วมแต่แค่เพียงผืน
ตกกลางคืนพระไปกลางไพรสัณฑ์
หม่อมฉันตื่นขึ้นโศการ่ำจาบัลย์
จึงด้นดั้นดงดอนร่อนเร่มา
๏ คือสัจจังดังเผยเฉลยนี้
องค์มุนีโปรดช่วยด้วยเจ้าขา
เมื่อวันไหนได้พบปะภัสดา
จึงกลับชื่นรื่นอุราร่าเริงใจ
๏ ภริยาต้องมาร้างห่างสามี
ฤๅจะสุขฤดีที่ใดได้
ชีพคงดับอับปางอยู่กลางไพร
โปรดช่วยไวเถิดหนาสิทธาจารย์”
๏ พระดาบสฟังความตามที่กล่าว
เป็นเรื่องราวกรรมนำพาน่าสงสาร
ใช้วิชาสมาธิวิเศษฌาน
เล็งอนาคตกาลราชินี
กลัวเมียรักลำบากนานมากกว่า
ให้หม่อมฉันกลับวิทรรภ์พลันอย่าช้า
พระองค์มีเจตนารับกรรมนั้น
๏ ปันผ้าฝ้ายใช้ร่วมแต่แค่เพียงผืน
ตกกลางคืนพระไปกลางไพรสัณฑ์
หม่อมฉันตื่นขึ้นโศการ่ำจาบัลย์
จึงด้นดั้นดงดอนร่อนเร่มา
๏ คือสัจจังดังเผยเฉลยนี้
องค์มุนีโปรดช่วยด้วยเจ้าขา
เมื่อวันไหนได้พบปะภัสดา
จึงกลับชื่นรื่นอุราร่าเริงใจ
๏ ภริยาต้องมาร้างห่างสามี
ฤๅจะสุขฤดีที่ใดได้
ชีพคงดับอับปางอยู่กลางไพร
โปรดช่วยไวเถิดหนาสิทธาจารย์”
๏ พระดาบสฟังความตามที่กล่าว
เป็นเรื่องราวกรรมนำพาน่าสงสาร
ใช้วิชาสมาธิวิเศษฌาน
เล็งอนาคตกาลราชินี