หน้า ๖๓
๏ แม้สิ้นเคราะห์เฉพาะหน้าที่ปรากฏ
ความกำสรดยังเห็นเป็นแก่นสาร
ซัดเซกายในแดนแสนกันดาร
ทั้งล้มลุกคลุกคลานซมซานไป
๏ ต้องว้าเหว่เอกากลางป่าเปลี่ยว
เฝ้าแลเหลียวหาพระนลอยู่หนไหน
มีแต่เสียงสัตว์สำเนียงหริ่งเรไร
เหมือนเยาะเย้าเย้ยให้ฤทัยตรม
๏ ผ่านฝูงสัตว์ที่ลัดทางอยู่กลางป่า
พยัคฆาลิงค่างกวางสวยสม
หมู่นกกาถลาคอนร่อนเล่นลม
ดั่งชวนชมพฤกษานานาพรรณ
๏ ผิประพาสกับภัสดาในคราสุข
คงสนุกปานว่าวนาสวรรค์
แต่บัดนี้อกมีไฟบรรลัยกัลป์
เศษสุขสันต์กลางฤทัยจึงไม่มี
๏ จิตประหวัดภัสดาหาสุดสิ้น
ครั้งชีวินหวานคู่อยู่สุขี
สัญญารักจักดำรงองค์บดี
โอ้ป่านนี้มิเหลือแล้วเยื่อใย
ความกำสรดยังเห็นเป็นแก่นสาร
ซัดเซกายในแดนแสนกันดาร
ทั้งล้มลุกคลุกคลานซมซานไป
๏ ต้องว้าเหว่เอกากลางป่าเปลี่ยว
เฝ้าแลเหลียวหาพระนลอยู่หนไหน
มีแต่เสียงสัตว์สำเนียงหริ่งเรไร
เหมือนเยาะเย้าเย้ยให้ฤทัยตรม
๏ ผ่านฝูงสัตว์ที่ลัดทางอยู่กลางป่า
พยัคฆาลิงค่างกวางสวยสม
หมู่นกกาถลาคอนร่อนเล่นลม
ดั่งชวนชมพฤกษานานาพรรณ
๏ ผิประพาสกับภัสดาในคราสุข
คงสนุกปานว่าวนาสวรรค์
แต่บัดนี้อกมีไฟบรรลัยกัลป์
เศษสุขสันต์กลางฤทัยจึงไม่มี
๏ จิตประหวัดภัสดาหาสุดสิ้น
ครั้งชีวินหวานคู่อยู่สุขี
สัญญารักจักดำรงองค์บดี
โอ้ป่านนี้มิเหลือแล้วเยื่อใย