หน้า ๕๘
๏ โอ้ว่าทูลกระหม่อมพ่อจอมขวัญ
เคยรักมั่นแล้วไฉนไยลืมหลง
ที่ผ่านมาสัญญานักรักยืนยง
ต่อหน้าองค์อินทราเทวฤทธิ์
๏ พระองค์สิ้นสัจจะหรือไฉน
สิ่งอันใดน้องนี้มีความผิด
จะมาดร้ายกายใจไม่เคยคิด
มิเบือนบิดจิตละจากพระนล
๏ เมื่อภูมีหนีจากพรากเมียรัก
เมียคงจักดับชีวินสิ้นกุศล
ภัสดาคราต้องครองทุกข์ทน
ต่อไปนี้มิมีคนประโลมใจ
๏ โอ้พ่อทูลกระหม่อมเอ๋ยอย่าเลยลับ
พี่มิกลับน้องมิรู้อยู่ไฉน
อย่าให้ต้องโศกาเศร้าอาลัย
มลายในพนาลีนี้เลยนา”
๏ นางครวญคร่ำร่ำร้องก้องไพรสณฑ์
ระทมทุกข์เทวษล้นแล้วพี่จ๋า
ไม่มีใครตอบคำพร่ำวาจา
ปากเรียกหามิพักสักนาที
เคยรักมั่นแล้วไฉนไยลืมหลง
ที่ผ่านมาสัญญานักรักยืนยง
ต่อหน้าองค์อินทราเทวฤทธิ์
๏ พระองค์สิ้นสัจจะหรือไฉน
สิ่งอันใดน้องนี้มีความผิด
จะมาดร้ายกายใจไม่เคยคิด
มิเบือนบิดจิตละจากพระนล
๏ เมื่อภูมีหนีจากพรากเมียรัก
เมียคงจักดับชีวินสิ้นกุศล
ภัสดาคราต้องครองทุกข์ทน
ต่อไปนี้มิมีคนประโลมใจ
๏ โอ้พ่อทูลกระหม่อมเอ๋ยอย่าเลยลับ
พี่มิกลับน้องมิรู้อยู่ไฉน
อย่าให้ต้องโศกาเศร้าอาลัย
มลายในพนาลีนี้เลยนา”
๏ นางครวญคร่ำร่ำร้องก้องไพรสณฑ์
ระทมทุกข์เทวษล้นแล้วพี่จ๋า
ไม่มีใครตอบคำพร่ำวาจา
ปากเรียกหามิพักสักนาที