เธอรู้ฉันกลั่นกลอนยังอ่อนหัด
ไม่ถนัดจัดแจงแต่งภาษา
เกี่ยวคำคล้องจองแค่แม่ ก กา
ยิ้มยื่นหน้าพาองค์เข้าวงการ
ยินแล้วเงียบเทียบ ว. เท่า ม.หก
เคยสอบตกนักธรรมโทไม่ผ่าน
สอนเด็กน้อยดอยป่าประชาบาล
มาตรฐานต่ำเกณฑ์เผ่นรีไทร์
กลับคุดคู้อยู่บ้านทำงานสวน
จอบสับพรวนถางหญ้าบ่าแบกไถ
โปรยปุ๋ยหมักตักน้ำรดลำไย
เลี้ยงเป็ดไก่ปลายนาจับปลาปู
ตีกะลอก่อควันขึ้นสื่อสาร
แจ้งเหตุการณ์ร้ายดีมีภัยสู่
เดินตีฆ้องร้องป่าวเคาะประตู
บอกให้ผู้รู้เรียดละเอียดความ
พ้นคาคบพบอันทันสมัย
กล่าวออกไมค์ดังก้องหนึ่งสองสาม
โทรศัพท์ฉับไวได้ทุกยาม
จ้องหน้างามบิดบูดกอปรพูดพลาง
ทำงานเพลินเดินล่กยกมือถือ
ไร้ตังค์ซื้อมือจิ้มจอกระด้าง
จะอ่านกลอนอ่อนจิตคิดระคาง
รอช่วงว่างกลางคืนหลังตื่นนอน
รพีกาญจน์