หน้า ๔๘
๏ สององค์ย่างร้างราลานิเวศน์
มิตั้งเจตนาว่าไปไหน
เหลียวแลหลังลิบลิบยังเห็นเวียงชัย
ทรงโศกาอาลัยเหลือคณา
๏ เคยอยู่ดีนิรทุกข์สุขเหลือหลาย
ต้องจำใจไปตายเอาดาบหน้า
สองกษัตริย์ซัดเซร่อนเร่มา
แล้วค่ำลงตรงชายคาประตูเมือง
๏ นายทวารอภิบาลองค์ภูมินทร์
บุษกรได้ยินข่าวลือเลื่อง
ออกประกาศราชกิจจาด้วยขุ่นเคือง
ใครกระด้างกระเดื่องจักลงทัณฑ์
๏ ผู้เอื้ออวยช่วยเหลือพระนลนาถ
ต้องคอขาดทั้งโคตรโหดมหันต์
โทษกำหนดฐานกบฏต่อราชัน
ในครานั้นนลราชาจำลาจร
๏ พระเดินทางร้างไกลในชนบท
โศกกำสรดด้วยมิเป็นเช่นแต่ก่อน
ชนขัดข้องสนองคุณมอบสุนทร
ด้วยบุษกรประกาศฆาตชีวี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
