หน้า ๔๕
๏ นลราชาในครานั้นพระกรรณดับ
มิได้รับรู้ภาษามารศรี
กลีพาลมลานจิตปิดฤดี
เหมือนมิมีวิญญาณพิจารณ์ใด
๏ ยังมุ่งมั่นพนันสกามิราหยุด
แลใครหรือจะยื้อยุดฉุดรั้งได้
มิรู้ว่าฐานะพระคลังใน
ราชทรัพย์ร่อยหรอไปใกล้หมดแล้ว
๏ เหล่าเสนาอำมาตย์ราษฎร์ผู้ภักดิ์
ด้วยจงรักมาห้อมล้อมวังแก้ว
ขอเข้าเฝ้าบรรเทาภัยให้คลาดแคล้ว
ไร้วี่แววพระนลสนพระทัย
๏ ได้แต่ส่งเสียงร้องก้องปราสาท
วิงวอนพระภูวนาถวินิจฉัย
ปริเวทนาระอาใจ
พระนลไม่รับรู้ดูงวยงง
๏ ทมยันตีสิ้นวิธีทัดทานต่อ
พระมิพอยิ่งทวีฤดีหลง
หวนไห้หามาตุราชปิตุรงค์
ขอพระทรงเป็นร่มฉัตรแก่นัดดา
มิได้รับรู้ภาษามารศรี
กลีพาลมลานจิตปิดฤดี
เหมือนมิมีวิญญาณพิจารณ์ใด
๏ ยังมุ่งมั่นพนันสกามิราหยุด
แลใครหรือจะยื้อยุดฉุดรั้งได้
มิรู้ว่าฐานะพระคลังใน
ราชทรัพย์ร่อยหรอไปใกล้หมดแล้ว
๏ เหล่าเสนาอำมาตย์ราษฎร์ผู้ภักดิ์
ด้วยจงรักมาห้อมล้อมวังแก้ว
ขอเข้าเฝ้าบรรเทาภัยให้คลาดแคล้ว
ไร้วี่แววพระนลสนพระทัย
๏ ได้แต่ส่งเสียงร้องก้องปราสาท
วิงวอนพระภูวนาถวินิจฉัย
ปริเวทนาระอาใจ
พระนลไม่รับรู้ดูงวยงง
๏ ทมยันตีสิ้นวิธีทัดทานต่อ
พระมิพอยิ่งทวีฤดีหลง
หวนไห้หามาตุราชปิตุรงค์
ขอพระทรงเป็นร่มฉัตรแก่นัดดา