หน้า ๓๔
๏ คุกเข่าลงตรงหน้าพระนลราช
อภิวาทตัดสินใจมิไหวหวั่น
เอ่ยวาจาว่า “น้องนี้ฝากชีวัน
องค์ราชันขอมีจิตคิดเมตตา”
๏ แล้วชูพวงมาลีสวยสีสด
จิตกำหนดคล้องยังพระอังสา
พลันกึกก้องเสียงแซ่ซ้องของเทวา
กล่าวคาถาถวายพระพรชัย
๏ พร้อมกับคำคร่ำครวญหวนละห้อย
จากราชันนับร้อยทั้งน้อยใหญ่
เมื่อสิ้นสรรพสำเนียงเสียงใดใด
พระนลได้กล่าวรับขวัญทมยันตี
๏ “โอ้ว่ายอดกัลยาณีของพี่เอ๋ย
ขอทรามเชยฟังความคิดจากจิตพี่
ชั่วกัปกาลนานนับตั้งแต่นี้
เป็นภัสดาที่ดีของยาใจ
๏ จะฟังวาจาเจ้าประทับจิต
รักมั่นคงดำรงมิตรพิสมัย
จะเคียงคู่อยู่กันทุกวันไป
ดวงฤทัยภักดีตราบนิรันดร์”
อภิวาทตัดสินใจมิไหวหวั่น
เอ่ยวาจาว่า “น้องนี้ฝากชีวัน
องค์ราชันขอมีจิตคิดเมตตา”
๏ แล้วชูพวงมาลีสวยสีสด
จิตกำหนดคล้องยังพระอังสา
พลันกึกก้องเสียงแซ่ซ้องของเทวา
กล่าวคาถาถวายพระพรชัย
๏ พร้อมกับคำคร่ำครวญหวนละห้อย
จากราชันนับร้อยทั้งน้อยใหญ่
เมื่อสิ้นสรรพสำเนียงเสียงใดใด
พระนลได้กล่าวรับขวัญทมยันตี
๏ “โอ้ว่ายอดกัลยาณีของพี่เอ๋ย
ขอทรามเชยฟังความคิดจากจิตพี่
ชั่วกัปกาลนานนับตั้งแต่นี้
เป็นภัสดาที่ดีของยาใจ
๏ จะฟังวาจาเจ้าประทับจิต
รักมั่นคงดำรงมิตรพิสมัย
จะเคียงคู่อยู่กันทุกวันไป
ดวงฤทัยภักดีตราบนิรันดร์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
