หน้า ๓๑
๏ ครั้นมาถึงซึ่งวาระศุภฤกษ์
เอิกเกริกผู้คนล้นกรุงศรี
ขัตติยะ เทวะ ท้าว เจ้าธานี
เต็มโรงธารพิธีวังวิทรรภ์
๏ แต่ละองค์ทรงเครื่องประเทืองยศ
ตามกำหนดสำแดงหมายแข่งขัน
เพื่อชูพักตร์ลักขณาวิลาวัณย์
เชิดประชันยั่วตายอดนารี
๏ พระนลนั่งกลางเหล่าเจ้าเมืองใหญ่
ลดหลั่นใกล้จอมเทวัญนั้นทั้งสี่
ถึงเวลาธิดาขวัญทมยันตี
ลงสู่ที่ท้องพระโรงงานมงคล
๏ จ้องทุกตาทั้งสมาคมบุรุษ
เงียบประดุจยินเข็มเล่มเดียวหล่น
เพ่งพิศดูธิดาเอกอานนท์*
เหมือนต้องมนต์จังงังนั่งงุนงง
๏ โอ้แม่งามอร่ามเลิศเฉิดฉะนี้
ชายชาตรีทั่วโลกาจึงมาหลง
สารพางค์สะอางสะโอดสะอง
เหมือนเจาะจงขยี้ใจทุกชายชาญ
เอิกเกริกผู้คนล้นกรุงศรี
ขัตติยะ เทวะ ท้าว เจ้าธานี
เต็มโรงธารพิธีวังวิทรรภ์
๏ แต่ละองค์ทรงเครื่องประเทืองยศ
ตามกำหนดสำแดงหมายแข่งขัน
เพื่อชูพักตร์ลักขณาวิลาวัณย์
เชิดประชันยั่วตายอดนารี
๏ พระนลนั่งกลางเหล่าเจ้าเมืองใหญ่
ลดหลั่นใกล้จอมเทวัญนั้นทั้งสี่
ถึงเวลาธิดาขวัญทมยันตี
ลงสู่ที่ท้องพระโรงงานมงคล
๏ จ้องทุกตาทั้งสมาคมบุรุษ
เงียบประดุจยินเข็มเล่มเดียวหล่น
เพ่งพิศดูธิดาเอกอานนท์*
เหมือนต้องมนต์จังงังนั่งงุนงง
๏ โอ้แม่งามอร่ามเลิศเฉิดฉะนี้
ชายชาตรีทั่วโลกาจึงมาหลง
สารพางค์สะอางสะโอดสะอง
เหมือนเจาะจงขยี้ใจทุกชายชาญ
อานนท์* ความยินดี, ความปลื้มใจ