หน้า ๒๖
๏ เมื่อยินคำย้ำความซ้ำอีกหน
อัสสุชลหลั่งไหลไม่สุดสิ้น
นัยคารมดั่งคมมีดกรีดชีวิน
อกพังภินท์ทรุดองค์ลงฟูมฟาย
๏ พระนลพลันหวั่นฤทัยได้กล่าวตอบ
เป็นคำปลอบประโลมยอดโฉมฉาย
“พี่กล่าวคำย้ำเตือนเหมือนดูดาย
ต่อไมตรีที่เจ้าหมายมอบให้มา
๏ เพราะพี่ถือสารามาเป็นทูต
ครั้นจะพูดตามใจคล้ายมุสา
ผิดคำมั่นอันรับกับเทวา
ขอธิดาเย็นลงจงเห็นใจ
๏ ถ้าได้พบน้องรักอีกสักครั้ง
จะกล่าวดังดวงจิตพิสมัย
มาครั้งนี้มีความสัตย์ผูกมัดไว้
ยอดฤทัยอย่าวิโยคโศกรำพัน”
๏ ยินคำปลอบประโลมทมยันตี
ชื่นฤดีเต็มอุระกะทันหัน
ยิ้มแย้มทั้งน้ำตาในครานั้น
ปานสวรรค์พลันสว่างขึ้นกลางทรวง
อัสสุชลหลั่งไหลไม่สุดสิ้น
นัยคารมดั่งคมมีดกรีดชีวิน
อกพังภินท์ทรุดองค์ลงฟูมฟาย
๏ พระนลพลันหวั่นฤทัยได้กล่าวตอบ
เป็นคำปลอบประโลมยอดโฉมฉาย
“พี่กล่าวคำย้ำเตือนเหมือนดูดาย
ต่อไมตรีที่เจ้าหมายมอบให้มา
๏ เพราะพี่ถือสารามาเป็นทูต
ครั้นจะพูดตามใจคล้ายมุสา
ผิดคำมั่นอันรับกับเทวา
ขอธิดาเย็นลงจงเห็นใจ
๏ ถ้าได้พบน้องรักอีกสักครั้ง
จะกล่าวดังดวงจิตพิสมัย
มาครั้งนี้มีความสัตย์ผูกมัดไว้
ยอดฤทัยอย่าวิโยคโศกรำพัน”
๏ ยินคำปลอบประโลมทมยันตี
ชื่นฤดีเต็มอุระกะทันหัน
ยิ้มแย้มทั้งน้ำตาในครานั้น
ปานสวรรค์พลันสว่างขึ้นกลางทรวง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
