หน้า ๒๒
๏ ครั้งหงส์ทองปองสื่อสารสวาท
มาปราสาทน้องนั้นเมื่อวันก่อน
รับสารไปใจถวิลทั้งกินนอน
อกรุ่มร้อนใคร่มาหาคนดี
๏ กุศลหนุนบุญนักพบพักตร์น้อง
ถึงด้านในวังทองของโฉมศรี
ได้โอกาสสนทนาเอ่ยพาที
ชั่วชีวีดวงหทัยไม่ลืมเลือน
๏ แม้นรักที่ฤดีปองต้องพลัดพราก
รับวิบากกรรมขวางจำร้างเลื่อน
เช่นสุรีย์มิมีได้ใกล้ดวงเดือน
ดาราเกลื่อนต้องลี้ทิวาจร
๏ ระหว่างทางพบเทวาบัญชาพี่
เป็นทูตท่านสานไมตรีมิ่งสมร
ร้าวอุราพยายามพร่ำอ้อนวอน
ท่านมิผ่อนบรรหารยืนกรานใช้
๏ ต้องทำตามจำนงองค์เทเวศ
แลเห็นเจตน์ดวงจิตพิสมัย
น้อยนักนะมนุษย์สุดโลกไกล
อันจะได้พระกรุณาเช่นครานี้
มาปราสาทน้องนั้นเมื่อวันก่อน
รับสารไปใจถวิลทั้งกินนอน
อกรุ่มร้อนใคร่มาหาคนดี
๏ กุศลหนุนบุญนักพบพักตร์น้อง
ถึงด้านในวังทองของโฉมศรี
ได้โอกาสสนทนาเอ่ยพาที
ชั่วชีวีดวงหทัยไม่ลืมเลือน
๏ แม้นรักที่ฤดีปองต้องพลัดพราก
รับวิบากกรรมขวางจำร้างเลื่อน
เช่นสุรีย์มิมีได้ใกล้ดวงเดือน
ดาราเกลื่อนต้องลี้ทิวาจร
๏ ระหว่างทางพบเทวาบัญชาพี่
เป็นทูตท่านสานไมตรีมิ่งสมร
ร้าวอุราพยายามพร่ำอ้อนวอน
ท่านมิผ่อนบรรหารยืนกรานใช้
๏ ต้องทำตามจำนงองค์เทเวศ
แลเห็นเจตน์ดวงจิตพิสมัย
น้อยนักนะมนุษย์สุดโลกไกล
อันจะได้พระกรุณาเช่นครานี้