แสนชื่นใจ ลุง..ไพร ยังคิดถึง
ปู่..ซาบซึ้งบทกลอนตอนขำขำ
เคยหยอกล้อกดไล้เป็นประจำ
เพียงพลอดพร่ำรำพันยันเที่ยงคืน
มาบัดนี้มีปัญหามารุกเร้า
ทุกค่ำเช้าจำทุกข์ทนจนขัดขืน
น้องนางจากพรากไปไกลไม่กลับคืน
แทบเป็นลมล้มทั้งยืนตอนวัยชรา
ทรัพย์สมบัติมีมากมายหลายพันล้าน
น้องนงคราญยังหนีหายไม่มาหา
ปล่อยให้ปู่ต้องหม่นหมองนองน้ำตา
คงมิหวนคืนกลับมาอย่างแน่นอน
รักกันมาหกสิบปีไม่มีแผล
พอเริ่มแก่เกิดหย่าร้างลางสังหรณ์
น้องหนีห่างร้างไปไกลชุมพร
หวนคืนกลับมาบ้านกลอน..เลียแผลใจ.
ริน ดอนบูรพา
๒ ส.ค.๕๗
ปู่..ซาบซึ้งบทกลอนตอนขำขำ
เคยหยอกล้อกดไล้เป็นประจำ
เพียงพลอดพร่ำรำพันยันเที่ยงคืน
มาบัดนี้มีปัญหามารุกเร้า
ทุกค่ำเช้าจำทุกข์ทนจนขัดขืน
น้องนางจากพรากไปไกลไม่กลับคืน
แทบเป็นลมล้มทั้งยืนตอนวัยชรา
ทรัพย์สมบัติมีมากมายหลายพันล้าน
น้องนงคราญยังหนีหายไม่มาหา
ปล่อยให้ปู่ต้องหม่นหมองนองน้ำตา
คงมิหวนคืนกลับมาอย่างแน่นอน
รักกันมาหกสิบปีไม่มีแผล
พอเริ่มแก่เกิดหย่าร้างลางสังหรณ์
น้องหนีห่างร้างไปไกลชุมพร
หวนคืนกลับมาบ้านกลอน..เลียแผลใจ.
ริน ดอนบูรพา
๒ ส.ค.๕๗