พเนจร ร่อนเร่ ทุ่มเททั่ว
หรือคอยมั่ว บ้านงาน จนมานเหม่อ
ได้ฉายา จีบดะ ฉะด้วยเออ
ทำหน้าเบลอ ไปงั้น ฉันรู้ทัน
อุดมการณ์ ตั้งไว้ ไปจนสุด
จึงรีบรุด กลับมา อุราหวั่น
ทะเลทราย แห้งผาก ลำบากกัน
ต้องโรมรัน พันตู สู้เรื่อยไป
จากหนุ่มแน่น เนื้อหนัง ฝังใจเปลี่ยว
ย่นห่อเหี่ยว ดำด้าน กร้านเลยไหม
อดคิดถึง สาวเจ้า เฝ้าร่ำไร
บินกลับไทย โดยด่วน เพราะนวลนาง
พันทอง
๓๑/๕/๕๗