~“คนปากเหว?”~
๐
เร่งฝีเท้าก้าวย้ายไปทั่วฝัน
มิเคยหันดั้นด้นจนปากเหว
ประกายไฟไอฝันชูชันเปลว
หนทางเลวร้ายส่อเริ่มท้อใจ
ปลายทางตันฝันค้างร่างเหนือเขา
มองปลายเท้าเจ้ากรรมเคยจ้ำใหญ่
แค่ก้าวเดียวเสี้ยวฝันจบกันไป
ยามร่างไร้ร่วงสู่ภูตระการ
ก่อนเมื่อครู่จู่ก้าวสกาวรอบ
เดินเก็บกอบหอบฝันนั้นรอบด้าน
ทุกทุกสิ่งพริ้งเพริศเลิศสราญ
ตรึงตระหง่านผ่านตรงความทรงจำ
สีหวานหวานบานพราวเหล่าดอกไม้
ยังจับใจนัยน์ตาอุราร่ำ
สัมผัสต้องจ้องเพลินเกินร่ายคำ
งามหยาดล้ำฤาสวรรค์บนชั้นดิน
สกุณาร่าเริงเถลิงร้อง
รับรุ้งรองเรืองฉายสายแสงศิลป์
เสียงเจื้อยแจ้วแว่วขลังดังกวิน
ที่ร่ายรินเรียงร้อยทยอยมา
มองปลายเท้าเรานี้มีภาพเหว
เปรียบดั่งเปลวแปลบร้อนไฟฟอนกล้า
จะก้าวหรือฤาหันขั้นจากลา-
ตื่นลืมตามารับกับโลกจริง๚ะ๛
ระนาดเอก
add complete
by klonthaiclub fb
by klonthaiclub fb