~♡ แม้นจะสิ้น.. ♡~
สิ้นเปลวไฟไหวเคลื่อนเลือนความร้อน
สิ้นแสงอ่อนเอนกลับลับโดดเดี่ยว
สิ้นแสงนวลยวนเย้าเคล้าจันทร์เรียว
สิ้นแสงเปลี่ยว...เหลียวพบสบนัยน์ตา
สิ้นสายน้ำร่ำรินกระสินธุ์ล่อง
สิ้นธารท่องทั่วถ้วนมวลพฤกษา
สิ้นกระแสแลล่วงห้วงธารา
สิ้นสุดครา...น้องเจ้ายังเฝ้ารอ
สิ้นสายรุ้งปรุ่งสมพรมท้องฟ้า
สิ้นพสุธาที่เยือนเรือนห้องหอ
สิ้นไร้หลักหักหายคลายเคลียคลอ
สิ้นสุดท้อ...ขวัญน้อยยังคอยชาย
สิ้นรสถ้อยร้อยพจน์จรดภาษา
สิ้นอักษราร่ายเรียงเคียงเป็นสาย
สิ้นนำลำย้ำเยือนเลื่อนมลาย
สิ้นสลาย...ยังมั่นคำฝั้นทรวง
สิ้นเวลาที่รอพ้อหวั่นไหว
สิ้นอาลัยเลี้ยวลับกลับแดนสรวง
สิ้นอาทรจรจากพรากดั่งลวง
สิ้นทั้งห้วง...คงรักภักดิ์เพียงเธอ
สิ้นโลกดับลับดาวพราวไสว
สิ้นหัวใจวางวายคลายเสนอ
สิ้นทุกสิ่งอิงแอบแนบละเมอ
สิ้นพร่ำเพ้อ...ยังรักซึ้งพี่หนึ่งเดียว
ตรีประภัสร์
๒๘.๒.๒๕๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
