~♡ ตราบดินสิ้นฟ้า ♡~
ตราบสิ้นฟ้าสุรีย์ที่อับแสง
ลมโถมแรงเย็นฉ่ำยังจำหวน
ดวงจันทราสาดส่องผ่องสีนวล
คอยเย้ายวนมวลเมฆามาบดบัง
มอบฤทัยสานรักภักดีมั่น
มิไหวหวั่นย่อท้อต่อความหวัง
สานชีวีสร้างเสริมเติมพลัง
ไม่สิ้นหวังคะนึงถึงคนไกล
แม้แสงดาววับวาวพราวอร่าม
ราตรีหวามสาดแสงแจ้งไสว
ฤดีฉันกลับเหงาเศร้าทรวงใน
ดั่งเดินไปโดดเดี่ยวที่เปลี่ยวดง
ยามทิวาราตรีที่หมายมุ่ง
ความฝันรุ่งพะนอก่อลุ่มหลง
แสนรักเธอฤดีนี้ซื่อตรง
ยังมั่นคงฝังจิตนิจนิรันดร์
ตรีประภัสร์
๒๘.๒.๒๕๕๗