"รอยเท้านี้ ของคน พ้นกิเลส
มิข้องเหตุ กามคุณ สูญสลาย
คนราคะ กระหย่งกลาง ยามย่างกราย
โทสะร้าย ส้นหนัก จักพบเจอ
คนโมหะ ลุ่มหลง ตรงปลายคร่า
รอยบาทา จิกลง คงเสมอ
แต่รอยนี้ มิใช่ อย่าได้เพ้อ
ตาพราหมณ์เก้อเสียแล้ว โดนแห้วกิน"
พราหมณ์ตำหนิ พราหมณี "นี่ดูก่อน
แม่บังอร เห็นอะไร ทำนายสิ้น
จรเข้ ในตุ่ม ยังซุ่มชิน
คล้ายพบผิน โจรย่าง อยู่กลางเรือน"
พบพระพุทธ ยืนอยู่ ชูลูกสาว
พร้อมกับกล่าว มอบให้ น้ำใจเพื่อน
จงรับเลี้ยง เถิดหนา อย่าแชเชือน
เสมอเหมือน ภัสดา วิลาวัณย์
พระพุทธถาม "พราหมณ์หนอ เราขอกล่าว
ถึงเรื่องราว เราบวช อย่างกวดขัน
ธิดามาร น้าวโน้ม ประโลมรัน
เพื่อแบ่งปัน เสน่ห์ ด้วยเล่ห์มาร"
"นางตัณหา, ราคะ, อรดี
ล้วนโสภี เกินเปรียบ จะเทียบต้าน
งามเกินคน พ้นสาบเหม็น เห็นสะคราญ
เพราะสังขาร เป็นทิพย์ น่าลิบแล
เรายังไม่ หวั่นไหว ใจประสงค์
ด้วยลุ่มหลง ตัณหา บ่ากระแส
ลูกสาวท่าน ทั้งกรีสมูตร บูดจะแย่
มิหวังแม้ แตะด้วยเท้า เรายังเมิน"
...จบตอนที่ ๓...
"มุนีน้อย"
มิข้องเหตุ กามคุณ สูญสลาย
คนราคะ กระหย่งกลาง ยามย่างกราย
โทสะร้าย ส้นหนัก จักพบเจอ
คนโมหะ ลุ่มหลง ตรงปลายคร่า
รอยบาทา จิกลง คงเสมอ
แต่รอยนี้ มิใช่ อย่าได้เพ้อ
ตาพราหมณ์เก้อเสียแล้ว โดนแห้วกิน"
พราหมณ์ตำหนิ พราหมณี "นี่ดูก่อน
แม่บังอร เห็นอะไร ทำนายสิ้น
จรเข้ ในตุ่ม ยังซุ่มชิน
คล้ายพบผิน โจรย่าง อยู่กลางเรือน"
พบพระพุทธ ยืนอยู่ ชูลูกสาว
พร้อมกับกล่าว มอบให้ น้ำใจเพื่อน
จงรับเลี้ยง เถิดหนา อย่าแชเชือน
เสมอเหมือน ภัสดา วิลาวัณย์
พระพุทธถาม "พราหมณ์หนอ เราขอกล่าว
ถึงเรื่องราว เราบวช อย่างกวดขัน
ธิดามาร น้าวโน้ม ประโลมรัน
เพื่อแบ่งปัน เสน่ห์ ด้วยเล่ห์มาร"
"นางตัณหา, ราคะ, อรดี
ล้วนโสภี เกินเปรียบ จะเทียบต้าน
งามเกินคน พ้นสาบเหม็น เห็นสะคราญ
เพราะสังขาร เป็นทิพย์ น่าลิบแล
เรายังไม่ หวั่นไหว ใจประสงค์
ด้วยลุ่มหลง ตัณหา บ่ากระแส
ลูกสาวท่าน ทั้งกรีสมูตร บูดจะแย่
มิหวังแม้ แตะด้วยเท้า เรายังเมิน"
...จบตอนที่ ๓...
"มุนีน้อย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
