[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ศรีเปรื่อง]

เกิดสนใจ...เรื่องที่...พี่มือขวา ฯ
เปิดประเด็น...สนทนา...มาเสนอ
ผมก็เคยหลงใหลใฝ่ละเมอ
สาวที่เธอนิสัย...คลับคล้ายชาย

จึ่งโยงคล้องจองคำลำนำพจน์
ผูกเป็นบทเฮฮา...นำมาขาย
ค่อยเพียรคั้นปั้นถ้อยร้อยบรรยาย
เรื่องหนึ่งชาย...กะสองสาว...เพราประภา

จะกล่าวถึง...กระทาชาย...นายคนหนึ่ง
ชื่อเล่น "อึ่ง"...ชื่อจริง...คือ "สิงหา"
บ้านนั้นรั้วประชิดติดกัลยา
ชื่อ "มุกดา" ชื่อเล่น...ย่อเป็น "มุก"

สนิทกัน...แต่ครั้งยังเป็นเด็ก
เล่นไท้เก็ก...ต่อสู้...บู๊สนุก
ทุกวัน "อึ่ง" โดยถอง...จนท้องจุก
แต่มิยักกะทุกข์...ยิ่งสุขใจ

กว่าสิบปี...ที่ "อึ่ง" ประหนึ่งเบ๊
ของสาวเท่ห์..."มุกดา"...คนหน้าใส
"อึ่ง" มิเคย...เหลียวมอง...จ้องนางใด
"มุก" ประสงค์...สิ่งไหน...ไม่ขัดเลย

จักตะวัน...จันทร์หงาย...ที่ปลายหาว
ฤ ดวงดาว...กระพริบพร่าง...หากนางเผย
จะรีบเร่ง...ไปคว้า...มาให้เชย
ตามคำเอ่ย...อ่อนไท้...ในบัดดล

จวบกระทั่ง...อายุ...ลุสิบห้า
ก็เกิดเรื่องป่วนอุรา...พาสับสน
มีสาวชื่อเล่น "หมวย" สวยวิมล
ชื่อจริง "ชลธิชา" ย้ายมาเรียน

"หมวย" เกิดปิ๊ง...ถูกใจ..ในนาย "อึ่ง"
หล่อนก็จึ่ง...มาอ้อน...ให้สอนเขียน
สเก็ตเส้น..."อึ่ง" นั้น...เขาชั้นเซียน
"หมวย" เลยเนียนหน้าซื่อ...มาตื้อชาย

"เอ่อ คือ หมวย...อยากเอ็นท์...เป็น 'ถาปัตย์
แต่ติดขัด...ไม่เด่น...เรื่องเส้นสาย
อึ่งช่วยสอน...ทีเด็ด...สเก็ตลาย
ให้หมวยคลายดวงจิต...คิดกังวล"

ฝ่ายสาว "มุก" คนงามอร่ามศรี
สิบห้าปี...ผ่านมา...น่าฉงน
มิเหลียวแล..บุรุษ...เลยสักคน
ห้าวพิกล...มวยหมัด...สุดจัดเจน

พลันที่ "มุก" เจอะ "หมวย" สำรวยลักษณ์
เกิดตึ๊กตั๊ก...ทันทีฤดีเต้น
ประหนึ่งสน...ลมพัด...สบัดเอน
ส่ายโงนเงน...แกว่งไหว...ไร้สมดุล

พอเห็น "หมวย" จิ๊จ๊ะ...แต่กะ "อึ่ง"
ก็ปั้นปึง...หงุดหงิด...เพราะจิตฉุน
ป้าบ! หัว "อึ่ง" เข้าให้...ไม่การุณย์
จน "อึ่ง" เซ...หลุนหลุน...หมุนกายา

ข้างสาว "หมวย" คนงาม...อร่ามโฉม
ก็รีบโถม...ประคองกาย...นาย "สิงหา"
ตวาดแหววแว้ดแว้ด...แผด "มุกดา"
"หยุดเดี๋ยวนี้...นะยัยบ้า...อย่าระราน"

โห่โห่โห่ คิดพล็อตไม่ออกแล้ว...พักไว้ก่อนนะครับ