แต่ความรักฉัน...
ไม่พบมันสักที นี่คนเก่ง
รักเป็นเช่นไรไยหวั่นเกรง
วนเวียนเคว้งทุกถนัดอึดอักใจ....
รอ..รอ..แล้วก็รอ..
ใครกันหนอขอได้ไหม
พรหมท่านแกล้งแสร้งเสหักเหไป
จนหมองไหม้ในทรวงทุกช่วงเลย
ทำบุญเพื่อหนุนนำ...
เจอแต่ช้ำชอกเกินเมินหน้าเฉย
ปฏิบัติขัดเกลาเช้าเย็นเอย
ยังมิเคยสมจิตลิขิตเพี้ยน
จนท้อแท้แดเบื่อหน่าย...
เจอแต่ชายรักชายหมายขีดเขียน
บอกความรักนั้นเลิศเจิดจำเนียร
วกวนเวียนว่าไว้...มันไม่จริง..
พันทอง
๒๒/๒/๕๗