ลงเรือน้อยลอยวนบนน้ำเชี่ยว
ฤดีเปลี่ยวเดียวดายคล้ายหวั่นไหว
กลางสายชลหม่นหมองคล้องดวงใจ
มองธารใสไหลหลั่งดั่งน้ำตา
บนเรือลำร่ำเพียงเสียงพายจ้ำ
ดังตอกย้ำสำนึกสะอึกหา
กลางสายธารม่านเหงาเคล้าวิญญาณ์
กลางธาราหัวใจไม่ต่างกัน
สอดสายตาตามฝั่งวังเวงจิต
เมื่อหวนคิดความหลังครั้งสุขสันต์
เราสองคนล่องเรือเผื่อสัมพันธ์
บัดนี้นั้นไร้เงาเจ้ายุพิน
เห็นน้ำใสไหลเย็นเป็นฟองคลื่น
แทบสะอื้นยามแลกระแสสินธุ์
ทุกหยดหยาดน้ำใสที่ไหลริน
คล้ายถวิลเพียงเธอชะเง้อคอย
อยู่ไหนหนอทรามวัยโปรดได้กลับ
พี่รอรับขวัญนางอย่างเหงาหงอย
เพราะคิดถึงเกินไปใช่สำออย
ฤาจะปล่อยพี่ตายไปพร้อมเรือ
"มุนีน้อย"
www.youtube.com/watch?v=GObM49e_il0 (External Embedding Disabled)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
