~"ขอ?"~
๐
เธอไม่ต้องเสียใจเธอฝ่ายเลือก
ฉันจะเกลือกความหมองไม่ต้องสน
ทีของเธอใช้สิทธิ์ความคิดตน
อย่าวกวนเลี้ยงไข้ยามหน่ายรัก
เธอแสดงอย่างไรใครก็รู้
เธอเชิดชูคนไหนใครเสียหลัก
เธอเหยียบย่ำคนไหนน่าอายนัก
เธอยกศักดิ์คนไหนให้ตัวจริง
อย่าหลอกล่อคำหวามเติมความหวัง
แล้วกลับฝั่งทำร้ายอุบายหญิง
ยื้อฉันไว้กลับกลอกหลอกไว้อิง
หน่วงประวิงเย้ยเล่นเช่นทุกวัน
เธอเลือกเขาแววออกจนนอกหน้า
เห็นตำตาบอกได้เธอใฝ่ฝัน
ยิ่งเธอหลบสายตาพารู้กัน
ไม่มีฉันอีกแล้วต้องแคล้วเธอ
ช่วงเวลาก้ำกึ่งฉันจึงทราบ
ย้ำเข็ดหลาบรอผลคนเสนอ
คล้ายรู้ผลฟังศาลพานออเออ
กอดความเหม่อรักคุดดุจเวรกรรม
เธอไม่ต้องเสียใจแล้วฉายยิ้ม
ส่งมาทิ่มแทงใจในเช้าค่ำ
เธอไม่อยากสบตาก็อย่าทำ
เพียงอย่าซ้ำลวงล่อขอเอาบุญ๚ะ๛
ระนาดเอก