แรกเริ่มรัก ถักถ้อย ร้อยถึงสรวง
ระเริงหวง ห่วงหา อุราไหว
เกี่ยวกอดกก อกเอ๋ย เชยชื่นใจ
สิ่งใดใด อภัยหมด ทิ้งกฎเกณฑ์
เหตุและผล ไม่มี ดีเลิศล้ำ
การกระทำ ถ่องแท้ เมื่อแลเห็น
ผิดเป็นถูก เสมอ เผลอโอนเอน
รอยลำเค็ญ เหือดหาย ร้ายเป็นดี
ประดูใจ ใครกัน นั้นมาปิด
ใส่กลอนมิด- ชิดเกิน จำเดินหนี
แถมคล้องโซ่ หลายชั้น บั่นชีวี
ปวดแปลบที่ กลางทรวง ห้วงน้ำตา
พันทอง
๑๗/๒/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
