ละอองดิน สาวงาม ตามที่บอก
คงไม่หลอก ไปฆ่า พาขวัญหาย
แต่หวั่นเธอ ยามกริ้ว หิวตาลาย
เธออาจหมาย ส้มโอทุ่ม ตูม..เดียวกอง
มีแล้วจ้ะ...ชื่อ"ดุ๊กดุ๋ย"ตัวอุ้ยอ้าย
ช่างจ้ำหม้ำเลี้ยงง่ายไม่จองหอง
กินกับนอนเท่านั้นที่มันปอง
โจรเข้าห้องมองเฉยเหมือนเคยคุ้น
ไม่เที่ยวเตร่เฮฮาประสาเพื่อน
นอนทั่วเรือนเกลื่อนนักมักวายวุ่น
กัดบรรลัยข้าวของกองพังพรุน
ชักจะฉุนเอาไหม ให้"มุนีฯ"
"ดิน"