เจอศอกหั่น ตอกเข้า เบ้าตา
ดาวพร่างเต็มท้องฟ้า ปวดเน้น
เพราะเจอแม่ไก่ก๋า เก๋ากั่น
อกสั่นมุนีเต้น แน่แท้ หลบเลีย
เกือบเสียเชิงชายแท้ หญิงกวน
จนถ่านเก่าเก็บม้วน ต่อเชื้อ
อัคคีก่อขอด่วน โปรดอย่า จุดนา
มันกรุ่นอยู่พร้อมเกื้อ เมื่อเจ้า เติมไฟ
จำต้องไล่ไก่น้อย สาวนาง
อย่าเพิ่งด่วนคุยกร่าง อ่าโอ้
หญิงแท้จริงทุกอย่าง คุยข่ม จริงฤา
ไยอยู่นาน คานโก้ เล่าน้อง มองเมียง
"มุนีน้อย"
ดาวพร่างเต็มท้องฟ้า ปวดเน้น
เพราะเจอแม่ไก่ก๋า เก๋ากั่น
อกสั่นมุนีเต้น แน่แท้ หลบเลีย
เกือบเสียเชิงชายแท้ หญิงกวน
จนถ่านเก่าเก็บม้วน ต่อเชื้อ
อัคคีก่อขอด่วน โปรดอย่า จุดนา
มันกรุ่นอยู่พร้อมเกื้อ เมื่อเจ้า เติมไฟ
จำต้องไล่ไก่น้อย สาวนาง
อย่าเพิ่งด่วนคุยกร่าง อ่าโอ้
หญิงแท้จริงทุกอย่าง คุยข่ม จริงฤา
ไยอยู่นาน คานโก้ เล่าน้อง มองเมียง
"มุนีน้อย"
ศอกสับจับยัดเข้า ตรงตา
เห็นแค่โบกมือลา ย่อยย้อย
ชายจริงใช่ไหมนา วานบอก
เจอแค่นี้ถอยถ้อย จักสิ้นเชิงชาย
นายคงปลงไม่กล้า ต่อยตี
กลัวจักม้วยชีวี เจ็บช้ำ
สะอึกสะอื้นหนี หมดท่า
บอกพี่เลี้ยงกลืนกล้ำ ท่วมน้ำตานอง
ไก่อ่อนสอนขันสู้ สูสี
โดนต่อยตกเวที ซะงั้น
ลุกรานลนจะหนี หรือนั่น
งงเงอะเจอะกำปั้น ร่วงแล้วจำยอม
คานเขาดีจึ่งขึ้น คานไป
คานก็ส่องฤทัย แช่มช้อย
คานคดจักทำใจ ไม่หวั่น
หากว่าชายระห้อย ก็เข้าสู่ขอ
พอสายไปจักช้า เกินกาล
เดี๋ยวจักอดรับทาน นะเจ้า
ของดีรี่ประสาน ติดต่อ
มิเช่นนั้นจักเศร้า อดได้เชยชม
พันทอง
๑๔/๒/๕๗
ขอบคุณคุณมุนีที่มาตามต่อโคลง พันจะได้ฝึกฝนวิทยายุทธด้วยจ้า
เพราะที่บ้านกลอนไม่ค่อยมีใครแต่งโคลงซักเท่าไหร่ และขอบคุณลุงไพรอีกคนจ้า...ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
ฟังคารมเอ่ยเอื้อน รำพึง
ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง พจน์ร้อย
มิตรกระจ่างตราตรึง ต่อพี่
อยากขอเลี้ยงนิ่มน้อย สักมื้อ คงดี
ชอบปูจี่หมี่เกี๊ยว วานบอก
จะบึ่งรับถึงตรอก ที่บ้าน
เดินกินเที่ยวทุกซอก ไม่บ่น
ขอแค่สาวไม่คร้าน นั่งซ้อน จักรยาน
ชอบบ้านนอก ยิ่งได้ บรรยากาศ
เดินดุ่มเพลินนวยนาด ชมยุ้ง
จะพาขี่ควายคราด ขวัญเรียม เปรียบเอย
หิวหน่อยเก็บผักบุ้ง ใส่หม้อ ทำแกง
สุขอย่างแรง เที่ยวนี้ พี่ว่า
จึงเอ่ยชวนเจ้ามา คู่ซี้
แต่ก็หวั่นเธอจ๋า ร้องอย่า
กลัวควายตู้ไล่บี้ ร่ำไห้ แงแง
"มุนีน้อย"
ขอบคุณอย่างสุดซึ้ง พจน์ร้อย
มิตรกระจ่างตราตรึง ต่อพี่
อยากขอเลี้ยงนิ่มน้อย สักมื้อ คงดี
ชอบปูจี่หมี่เกี๊ยว วานบอก
จะบึ่งรับถึงตรอก ที่บ้าน
เดินกินเที่ยวทุกซอก ไม่บ่น
ขอแค่สาวไม่คร้าน นั่งซ้อน จักรยาน
ชอบบ้านนอก ยิ่งได้ บรรยากาศ
เดินดุ่มเพลินนวยนาด ชมยุ้ง
จะพาขี่ควายคราด ขวัญเรียม เปรียบเอย
หิวหน่อยเก็บผักบุ้ง ใส่หม้อ ทำแกง
สุขอย่างแรง เที่ยวนี้ พี่ว่า
จึงเอ่ยชวนเจ้ามา คู่ซี้
แต่ก็หวั่นเธอจ๋า ร้องอย่า
กลัวควายตู้ไล่บี้ ร่ำไห้ แงแง
"มุนีน้อย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
