*...เหนื่อย...จัง...*
... เหนื่อยกาย ไม่เท่าไร ยังทนไหว
เหนื่อยที่ใจ ใครเล่า จะรับรู้
เหนื่อยเมื่อยล้า ใครเล่า มาเหลียวดู
เหนื่อยทั้งคู่ จะได้ช่วย กันปลอบใจ...
...แต่วันนี้ ต้องเดินเดี่ยว เปลี่ยวอุรา
เหนื่อยหนักหนา เหลียวรอบกาย ทั้งไกลใกล้
เหนื่อยแล้ว เหนื่อยอีก ไม่มีใคร
เหนื่อยทั้งใจ เหลียวหาใคร นั้นไม่มี.
... รู้บ้างมั๊ย ว่าน้องเหนื่อย ใจแทบขาด
ขอโอกาส ให้น้องบ้าง เถอะวันนี้
ขอเพียง กำลังใจ ต่อชีวี
ขอแค่นี้ น้องก็สุข สู้ต่อไป
... เมื่อก่อนนี้ มีพี่ เดินเป็นเพื่อน
ยามหน้าเปื้อน คอยเช็ดเหงื่อ ล้างออกให้
มาวันนี้ พี่ห่างหาย เดินจากไป
พี่อยู่ไหน ใยไม่กลับ มาบ้างเลย
...น้องเดินเดี่ยว เปลี่ยวใจ อยู่ในสวน
อยากจะชวน พี่กลับมา อย่างวางเฉย
สวนของเรา พี่อย่าทิ้ง น้องไปเลย
อย่านิ่งเฉย ให้น้องทำ อยู่คนเดียว
...จากวันนั้น ถึงวันนี้ น้องเหนื่อยมาก
ต้องลำบาก ตรากตรำ ใจเปล่าเปลี่ยว
มือด้านแข็ง เท้าก็เจ็บ หน้าซีดเซียว
พักเดี๋ยวเดียว รีบทำต่อ ให้ทันกาล.
.... ดอกแก้ว พิกุลทอง ....
............................