๐ดอมดมดอกสุมนสรวงเป็นบ่วงร้อย
ชื่นชดช้อยชาวสวรรค์ต่างสรรเสริญ
เทพเทวีรติพร้องทำนองเพลิน
กลับมิเกินรสรักเราถักทอ
๐ขรมที่ครวญคราวเข็ญเพียงเพ็ญผ่อง
รักกลับรองเรืองพราวพร้อมก้าวต่อ
น้ำตาแต้มแก้มครั้งเมื่อร้างรอ
พจน์พะนอกลับภิรมย์สุขสมคืน
๐เรือนวิรุฬห์ล้วนดิลกกนกแก้ว
พริ้งเพริศแพร้วกระพริบพร่างกระจ่างชื่น
ค่อยประกอบกาญจน์ประกบบรรจบยืน
เราระรื่นฤดีรสเพราะบทพิง
๐จึงแจ่มแจ้งแรงใจในฤทธิ์รัก
จึงประจักษ์เปรมเพราะฤทธิ์สนิทหญิง
จึงกระจ่างอิทธิฤทธิ์วิจิตรจริง
จึงซึ้งสิ่งซึ่งสลักว่า"รัก"เอยฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
