ที่สิบสี่ กุมพา บรรดาเพื่อน
ออกจากเรือน ควงคู่ ดูสดสวย
กุหลาบแดง แบ่งกำ ย้ำความรวย
สาวหน้าหมวย หน้าไทย ในคืนเพ็ญ
ส่วนตัวฉัน หันหา วัดท่าน้ำ
แต่หัวค่ำ นำจิต ลิขิตเห็น
ฟังพระธรรม จำไว้ ในประเด็น
เดือนลอยเด่น เพ็ญมาฆะ ชำระใจ
ได้เวลา พระท่าน เดินนำหน้า
ท่องคาถา อิติปิโส โก้กันใหญ่
สาธุชน ล้นหลาม ท่ามกลางไฟ
เทียนน้อยย้อย หยดไหล ลงใส่มือ
แต่ไม่ร้อน หลอกเจ้า เราทนได้
เพราะด้วยใจ แน่นิ่ง สิ่งยึดถือ
ครบสามรอบ ทักษิณา ประดาคือ
ดอกไม้ถือ วางหน้าโบสถ์ โปรดอย่าลืม
ต่อจากนั้น ปล่อยปลาไหล ลงในน้ำ
ปากก็พร่ำ ดำพร๋อย ลอยแสนปลื้ม
อธิษฐาน เคราะห์โศก วิโยคยืม
ให้หลงลืม อย่ากลับ ไปลับตา
ที่สิบสี่ กุมพา ปีห้าเจ็ด
ทำบุญเสร็จ กลับบ้าน พานพบว่า
ใจเคยท้อ รันทด หมดราคา
กลับเปี่ยมสุข ยิ่งกว่า ค่าใดใด
พันทอง
๑๕/๒/๕๗