เรียงร้อยถ้อย ความคิด ลิขิตเขียน
ความพากเพียร เวียนว่า อย่าสับสน
ก็มีบ้าง บางครั้ง นั่งทุกข์ทน
เป็นแค่คน ธรรมดา หากว่าไป
มิใช่พระ- อิฐปูน ที่พูนเพิ่ม
เนื้อในเดิม เติมแต้ม ต้องแจ่มใส
มุ่งมั่นหมาย มานมอด จอดเยื่อใย
แม้เติมไฟ ฟางถม ตรมอุรา
ที่เอ่ยเอื้อน อ้อนออด พรอดพร่ำเพ้อ
ใช่เสนอ น้องนาง ยังวางท่า
รักลวงหลอก เล่ห์ร้าย ชายขี้ยา
ฝิ่นกัญชา หน้าม่อ ขอหลบลี้
ถึงจะอยู่ คานทอง ปองสุโข
ถึงอดโซ เรื่องรัก จักไม่หนี
ถึงอยู่เดียว เดี่ยวโดด สุดโคตรดี
ถึงกี่ปี อยู่ได้ แม้ไร้ชาย
พันทอง
๑๕/๒/๕๗