จะทำการ สิ่งใด ใจต้องมั่น
ที่สำคัญ เจตนา กว่าทุกสิ่ง
โดยเฉพาะ บุญทาน ต้องหาญจริง
จิตต้องนิ่ง โสภี วิระชัง
ก่อนให้ทาน มีจิต คิดสละ
มุ่งจาคะ ประกอบ มอบความหวัง
ตัดละโมบ โลภหลง ทรงพลัง
ตระหนี่ตั้ง ละพ้น ไม่ยลยิน
ขณะทาน ทำใจ ให้สงบ
ด้วยเคารพ ตามหลัก ประทักษิณ
ก่อกุศล ผลใหญ่ ไร้มลทิน
ตามระบิล คลองปราชญ์ ศาสดา
หลังให้ทาน ผ่านไป ใจก็ปลื้ม
ด้วยดูดดื่ม ในทาน ผ่านกังขา
มิเสียดาย อาลัย ใจสงกา
หรือคิดว่า ดีไหม ที่ได้ทำ
เจตนา สามอย่าง ทางพิสุทธิ์
ทานจะผุด ผ่องราม ด้วยงามขำ
อยู่ที่ใจ เราเอง จะเกรงยำ
ดังเอ่ยย้ำ คำกลอน มาอ้อนเธอ
"มุนีน้อย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
