มีดวงใจ หนึ่งดวง แสนห่วงหา
ยามหลับตา พาหวน ชวนคิดถึง
ฝากคำกลอน อ้อนออด ยอดรักตรึง
ยังคะนึง ซึ้งนัก รักสองเรา
เพียงวันนี้ ที่รู้ อยู่เพื่อรัก
ใจประจักษ์ ต่างเห็น เช่นวันเก่า
ยังมั่นคง เสมอ เธอแนบเนา
ครั้งสองเรา เที่ยวท่อง ล่องป่าไพร
ขอแค่มี แสงส่อง ปล่องดวงจิต
อย่าสิ้นฤทธิ์ เร็วเกิน เมินหน้าใส่
ระยะรัก ภักดิ์พริ้ง ยิ่งกว่าใคร
ระยะใจ ไม่ลืมหลง ยังคงเดิม
วันแห่งรัก ของฉัน ทุกวันที่
มิใช่แค่ สิบสี่ ที่ส่งเสริม
สามร้อยหก- สิบห้าวัน พลันต่อเติม
ตั้งแต่เริ่ม จนจบ มิลบเลือน
พันทอง
๑๔/๒/๕๗