ต่อ....ตอนที่ ๓ (อวสาน)
(เอารูปเธอ ตอนเป็นผีหัวขาด มาส่งคุณเข้านอนในคืนนี้
)
ขวานอังกฤษ ธรรมเนียม มันเหนียมหนัก
ทึมทื่อนัก จักไร้ ในคมขวาง
ขอเป็นดาบ ฝรั่งเศส มาเด็ดวาง
ราชาจ้าง ตามขอ มิรอรี
ถึงเวลา สู่ปลัก หลักประหาร
พระนางหว่าน คำพจน์ ประณตศรี
แด่พสกนิกร อ้อนพาที
จงเปรมปรีดิ์ ทั่วหน้า ลานิรันดร์
เพชฌฆาต มือหนึ่ง ถึงตื่นเต้น
เพื่อเบี่ยงเบน พระนาง กลัวร่างสั่น
ตะโกนว่า "ดาบข้าอยู่ไหนกัน"
แล้วฉับพลัน ฟันฉับ ในดาบเดียว
พระเศียรหลุด จากบ่า จ้องตาค้าง
คล้ายพระนาง อาฆาต น่าหวาดเสียว
ปากขยับ สาปแช่ง แสยงเขี้ยว
คนห่อเหี่ยว ยามจ้อง สยองใจ
หลังพระนาง สิ้นชนม์ คนผวา
ดึกดื่นมา ปิดห้อง ต้องหวั่นไหว
ฟังเสียงลาก โซ่ตรวน คร่ำครวญไกล
โหยหวนไห้ วังเวง บรรเลงกรรฯ
บ้างพบเจอ ขบวน ด่วนทหาร
พระนางผ่าน กลางคืน ต้องยืนสั่น
ทั้งอีกา บินเอี่ยว เฉี่ยวทุกวัน
ปัจจุบัน ยังมี ที่หอคอย
"ราชินีไร้เศียร" เขียนจนจบ
ถ้าอยากพบ เชิญไป ถึงไกลหน่อย
แต่ต้องพก ความกล้า อย่าสำออย
ขวัญอ่อนถอย อดเห็น เป็นบุญตา
"ทาวเวอร์ออฟลอนดอน" ยังหลอนเฮี้ยน
ผู้คนเวียน ประสบ พบผวา
มีคนพบ พระนาง บางเวลา
ถือหัวมา ทักยาม ตามระเบียง
"มุนีน้อย"
(เรื่องสยองต่างแดนนี้ มีคติสอดแทรกน่าคิดอยู่หลายอย่างเลยเอามาลง
หากชอบก็ติชมเป็นกำลังใจให้คนแต่งบ้างนะจ๊ะ...
)
(เอารูปเธอ ตอนเป็นผีหัวขาด มาส่งคุณเข้านอนในคืนนี้
)ขวานอังกฤษ ธรรมเนียม มันเหนียมหนัก
ทึมทื่อนัก จักไร้ ในคมขวาง
ขอเป็นดาบ ฝรั่งเศส มาเด็ดวาง
ราชาจ้าง ตามขอ มิรอรี
ถึงเวลา สู่ปลัก หลักประหาร
พระนางหว่าน คำพจน์ ประณตศรี
แด่พสกนิกร อ้อนพาที
จงเปรมปรีดิ์ ทั่วหน้า ลานิรันดร์
เพชฌฆาต มือหนึ่ง ถึงตื่นเต้น
เพื่อเบี่ยงเบน พระนาง กลัวร่างสั่น
ตะโกนว่า "ดาบข้าอยู่ไหนกัน"
แล้วฉับพลัน ฟันฉับ ในดาบเดียว
พระเศียรหลุด จากบ่า จ้องตาค้าง
คล้ายพระนาง อาฆาต น่าหวาดเสียว
ปากขยับ สาปแช่ง แสยงเขี้ยว
คนห่อเหี่ยว ยามจ้อง สยองใจ
หลังพระนาง สิ้นชนม์ คนผวา
ดึกดื่นมา ปิดห้อง ต้องหวั่นไหว
ฟังเสียงลาก โซ่ตรวน คร่ำครวญไกล
โหยหวนไห้ วังเวง บรรเลงกรรฯ
บ้างพบเจอ ขบวน ด่วนทหาร
พระนางผ่าน กลางคืน ต้องยืนสั่น
ทั้งอีกา บินเอี่ยว เฉี่ยวทุกวัน
ปัจจุบัน ยังมี ที่หอคอย
"ราชินีไร้เศียร" เขียนจนจบ
ถ้าอยากพบ เชิญไป ถึงไกลหน่อย
แต่ต้องพก ความกล้า อย่าสำออย
ขวัญอ่อนถอย อดเห็น เป็นบุญตา
"ทาวเวอร์ออฟลอนดอน" ยังหลอนเฮี้ยน
ผู้คนเวียน ประสบ พบผวา
มีคนพบ พระนาง บางเวลา
ถือหัวมา ทักยาม ตามระเบียง
"มุนีน้อย"
(เรื่องสยองต่างแดนนี้ มีคติสอดแทรกน่าคิดอยู่หลายอย่างเลยเอามาลง
หากชอบก็ติชมเป็นกำลังใจให้คนแต่งบ้างนะจ๊ะ...
)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
