เคยเขียนกลอนส่งไปสำนักพิมพ์ตอนเป็นวัยรุ่น
นั่งรอนั่งลุ้น . .. ว่าจะได้รวมเล่มไหม?
ค่าต้นฉบับประมาณหกพัน . . คิดฝันไปไกล
จะเอาไปเหมาแผงตอนหนังสือกลอนวางขาย . .. แจกเพื่อนเรา
แต่พอไปรษณียบัตรตอบกลับส่งมาถึง
ความฝันดิ่งลงก้นบึ้ง . .. หัวใจว่างเปล่า
อ่านไปร้องไห้ไป . . สรุปว่ากลอนของเรายังไม่ได้เรื่องได้ราว
พี่ ~ พี่ ที่เขาส่งข่าว . .. บอกให้เราพยายามต่อไป
สมุดจดกลอนว่างเปล่านับจากวันนั้น
หมดแรงไล่คว้าฝัน . .. กลัวการเริ่มต้นใหม่
เกือบไม่มี 。゜・ ♪*.กลอนเปล่า . .. เล่าเรื่อง "หัวใจ" 。゜・ ♪*.
หากไม่มี "บ้านกลอนไทย" . . . จุดประกายความฝันอีกครั้ง
ขอบคุณอะไรก็ตามที่ทำให้ฉันค้นพบที่แห่งนี้
ขอบคุณลุงเว็บมาสเตอร์สุดหล่อแสนดี .. . ผู้อยู่เบื้องหลัง
ขอบคุณแฟนคลับ ~ ขอบคุณเพื่อน พี่ ที่คอยเติมพลัง
. .. สิบสี่กุมภาเวียนมาอีกครั้ง . ..
อยากบอกว่า "รักพวกคุณจัง" . .. และจะอยู่เคียงข้าง . . ตลอดไป ~*
. .. เสียดายที่ต้นฉบับหายไปหมดแล้ว . ..
. .. แต่เพื่อนแป้งทุกคนที่ได้อ่านคอนเฟิร์มว่า สมควรแล้วที่ไม่ได้รวมเล่ม . .
จินตนาการเอาเองละกันว่าเพราะขนาดไหน 555++
ตอนเด็กๆก็งี้แหละเนาะ มุมมองอะไรๆ มันก็ไม่กว้าง ยังไม่รู้จักความรัก ~ ความเจ็บปวด จินตนาการเอาเองมันไม่ฟินอ่ะ
. .. สัญญาว่าถ้าหาเจอจะเอามาให้อ่านจ้า . ..