อยู่มุมไหนมุมเดียวก็เปลี่ยวจิต
คนเคยชิดคงมีที่แหนหวง
คนเคยรักมิใช่แค่ไว้ควง
คนหลอกลวงเมินไว้อย่าใกล้กราย
ขวานผ่าซากอย่างพันนั้นของแท้
ที่แน่แน่มิใช่มีไว้ขาย
เป็นของดี...มีเชิงชั้น...อันมากมาย
ใช่ของตายของใครใช่้ไหมพัน
dinner
ขอถาม din บ้างไหมอยู่ไหนเอ่ย?
ไยละเลยเพื่อนฝูงที่ใฝ่ฝัน
ตั้งร้อยวันพันปีไม่มีกัน
ความผูกพันหมดสิ้นไร้ dinเคียง
อย่าปล่อยความคิดถึงให้ตึงเครียด
จนมันเฉียดจะขาดมิอาจเลี่ยง
จงเข้ามาผันผ่อนให้อ่อนเอียง
เข้ามาเพียงเดือนละครั้งก็ยังดี
ไพร พนาวัลย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
