...
พลางว่ามหารุญแล้ววางขัน
นี่มันอะไรกันให้สงสัย
มหาหิวเหนื่อยล้าแต่แข็งใจ
เล่าเรื่องทุกอย่างให้หลวงตาฟัง
หลวงตาก็ไปเรียกพระ-เณรทั้งโยมญาติ
มาฟังเรื่องอันแสนอนาถแต่หนหลัง
ญาติพี่น้องทั้งร้องไห้ทั้งนั่งฟัง
รองน้ำตาได้เป็นถังเพราะหลายคน
มหาว่าจะกลับมาอยู่วัด
บวชเป็นเณรตามถนัดกันอีกหน
จะอยู่กับหลวงตาเพื่อเรียนมนตร์
และจะอยู่ไปจนตราบเข้าเมรุนา
หลวงตาฟังให้ซึ้งใจในลูกศิษย์
(จึงว่า)ที่เกิดระกำแก่ชีวิตนั้นเพราะตัญหา
อันเจ้านี้ก็คนดีมีปัญญา
แต่เหตุไฉนไยเสียท่าจนตังค์หมด
"จึงสอนว่าเจ้าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลพันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเท่าหนึ่งในน้ำใจคน"
มหาฟังก็เกิดให้ถึงแก่นธรรม
โศกเศร้าซึ้งร่ำเรื่องอีกหน
ถึงชะตากว่าสองปีที่ผจญ
กราบหลวงตาว่าเพราะตนโง่สิ้นดี
ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา
เหมือนเรื่องราวของมหาของเรานี้
ก็กลับบวชกลับเข้าวัดสร้างความดี
รักษาศีลร่วมพระชีตลอดมา
จบ............
ขอได้รับความขอบคุณจากกระผม เจียวน้อย
พลางว่ามหารุญแล้ววางขัน
นี่มันอะไรกันให้สงสัย
มหาหิวเหนื่อยล้าแต่แข็งใจ
เล่าเรื่องทุกอย่างให้หลวงตาฟัง
หลวงตาก็ไปเรียกพระ-เณรทั้งโยมญาติ
มาฟังเรื่องอันแสนอนาถแต่หนหลัง
ญาติพี่น้องทั้งร้องไห้ทั้งนั่งฟัง
รองน้ำตาได้เป็นถังเพราะหลายคน
มหาว่าจะกลับมาอยู่วัด
บวชเป็นเณรตามถนัดกันอีกหน
จะอยู่กับหลวงตาเพื่อเรียนมนตร์
และจะอยู่ไปจนตราบเข้าเมรุนา
หลวงตาฟังให้ซึ้งใจในลูกศิษย์
(จึงว่า)ที่เกิดระกำแก่ชีวิตนั้นเพราะตัญหา
อันเจ้านี้ก็คนดีมีปัญญา
แต่เหตุไฉนไยเสียท่าจนตังค์หมด
"จึงสอนว่าเจ้าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลพันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเท่าหนึ่งในน้ำใจคน"
มหาฟังก็เกิดให้ถึงแก่นธรรม
โศกเศร้าซึ้งร่ำเรื่องอีกหน
ถึงชะตากว่าสองปีที่ผจญ
กราบหลวงตาว่าเพราะตนโง่สิ้นดี
ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา
เหมือนเรื่องราวของมหาของเรานี้
ก็กลับบวชกลับเข้าวัดสร้างความดี
รักษาศีลร่วมพระชีตลอดมา
จบ............
ขอได้รับความขอบคุณจากกระผม เจียวน้อย