[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

ตอนอวสาน...

ยี่สิบวันนั้นน้ำไม่ยอมอาบ
ผมหยิกเหยิงไคลคราบจนคางเหลือง
ตอนแรกเดินต่อมาคลานจะเข้าเมือง
หิวโซไม่รู้เรื่องถึงวัดวา

ยี่สิบวันอาศัยยอดกระถิน
ลูกมะกอกพุทรากินยามแรงล้า
ประทังชีวิตเพราะหมดตังค์อนิจา
สุดท้ายก็ถึงวัดวาหาอาจารย์

อาจารย์นั้นหรือแกชื่อหลวงตาจันทร์
เก่งเวทมนตร์ระดับขั้นจตุมาพรช้างสาน
เห็นมหาก็ให้คิดว่าพวกขอทาน
ถูกผีเข้าซมซานมากุฎี

แกก็คว้าขันลงมนตร์ไม่รีรอ
สาดพรวดเลยหนอเพื่อไล่ผี
ฝ่ายมหาผู้มอมแมมร้องทันที
ฟังคล้ายๆกับเสียงผีมันโอดครวญ

หลวงตาจันทร์ก็เสกมนตร์ลงคาถา
ตักน้ำใส่อีกขันมาอย่างเสสรวล
พลางว่าอ้ายผีร้ายไยเรรวน
ไม่รีบขึ้นรถด่วนแล้วจากลา

ว่าแล้วก็สาดพรวดไปอีกหน
แต่หยาดน้ำขลังกว่าน้ำมนตร์โดนมหา
ชะล้างความมอมแมมให้หลวงตา
แกจำได้ถึงเค้าหน้าว่าคือใคร

....