เคยลองถามความทรงจำสักคำไหม
หรือหนทางห่างไกลให้ลืมล่วง
ฤทัยหนึ่งซึ่งทอดถอนจนอ่อนทรวง
ยังถามทวงถึงคืนวันอันลับเลย
ดำรงอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่า
ในอ้อมกอดความเหงาที่ชืดเฉย
จาริกผ่านม่านคำนึงซึ่งคุ้นเคย
ส่งกระซิบเสียงเอ่ยอย่างเย้ยเยาะ
ยื่นสองมือไขว่คว้าหาความหวัง
กลับไร้แรงกำลังจะเกี่ยวเกาะ
หนาวคืนข่มลมพัดน้ำซัดเซาะ
ใจยิ่งเปราะบางจนจะทนทาน
เพราะเธอดุจแขไขอันไกลโพ้น
เกินกระโจนเด็ดดึงจึงฟุ้งซ่าน
ปล่อยเธอเป็นภาพฝันของวันวาน
ตราบห้วงกาลแห่งกัปนั้นดับลง
*
หรือหนทางห่างไกลให้ลืมล่วง
ฤทัยหนึ่งซึ่งทอดถอนจนอ่อนทรวง
ยังถามทวงถึงคืนวันอันลับเลย
ดำรงอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่า
ในอ้อมกอดความเหงาที่ชืดเฉย
จาริกผ่านม่านคำนึงซึ่งคุ้นเคย
ส่งกระซิบเสียงเอ่ยอย่างเย้ยเยาะ
ยื่นสองมือไขว่คว้าหาความหวัง
กลับไร้แรงกำลังจะเกี่ยวเกาะ
หนาวคืนข่มลมพัดน้ำซัดเซาะ
ใจยิ่งเปราะบางจนจะทนทาน
เพราะเธอดุจแขไขอันไกลโพ้น
เกินกระโจนเด็ดดึงจึงฟุ้งซ่าน
ปล่อยเธอเป็นภาพฝันของวันวาน
ตราบห้วงกาลแห่งกัปนั้นดับลง
*