เพราะอะไรไม่รู้..............เหนื่อยจัง
เบื่อหน่ายนักเซซัง..........ดั่งบ้า
ทุกคราที่ผิดหวัง............นั่งเหม่อ
เหมือนอย่างชีพอ่อนล้า.....ด่าวดิ้น สิ้นลม
พินิจปมมั่นย้ำ............ทำใจ
เพราะว่าเหตุภายใน......จึงข้อง
กิเลสพ่วงพลอยให้.......ยึดติด เราเอย
ปั่นป่วนเราถึงต้อง........ป่าวร้อง รอเธอ
คิดเสมอต่อนี้..............มีทาง
อันรักพร้อมปล่อยวาง.....หยุดยั้ง
เรื่องทุกสิ่งหยิบย่าง......สมมุติ เปรียบแฮ
ขออย่ายอมถูกรั้ง..........สู่ห้วง มายา
ปรารถนา ไม่ง้อ............ต่อไป
เมื่อสี่ห้องหัวใจ.............ว่างเว้น
ความว้าเหว่กลับไล่........ใจจ่อม
คงเพราะเรา ไม่เน้น........แก่กล้า อินทรีย์
"มุนีน้อย"
เบื่อหน่ายนักเซซัง..........ดั่งบ้า
ทุกคราที่ผิดหวัง............นั่งเหม่อ
เหมือนอย่างชีพอ่อนล้า.....ด่าวดิ้น สิ้นลม
พินิจปมมั่นย้ำ............ทำใจ
เพราะว่าเหตุภายใน......จึงข้อง
กิเลสพ่วงพลอยให้.......ยึดติด เราเอย
ปั่นป่วนเราถึงต้อง........ป่าวร้อง รอเธอ
คิดเสมอต่อนี้..............มีทาง
อันรักพร้อมปล่อยวาง.....หยุดยั้ง
เรื่องทุกสิ่งหยิบย่าง......สมมุติ เปรียบแฮ
ขออย่ายอมถูกรั้ง..........สู่ห้วง มายา
ปรารถนา ไม่ง้อ............ต่อไป
เมื่อสี่ห้องหัวใจ.............ว่างเว้น
ความว้าเหว่กลับไล่........ใจจ่อม
คงเพราะเรา ไม่เน้น........แก่กล้า อินทรีย์
"มุนีน้อย"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
