บรรยากาศบ้านนาเพลาค่ำ
เรไรพร่ำเพรียกคู่อยากอยู่ใกล้
เสียงดุเหว่าร่ำร้องก้องพงไพร
แต่ดวงใจวังเวงดั่งเพลงลา
แสงตะเกียงเรียงคำจะพร่ำบอก
ถึงแม่ดอกรักเร่เสน่หา
คิดถึงวันร่วมหอแสนทรมา
ยังรอท่าที่เดิมวันเติมรอย
รู้ว่ารักปักทรวงยังห่วงหา
รู้ไหมว่าทรวงพี่นี้เหงาหงอย
มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าตั้งตาคอย
เจ้าเนื้อกลอยใจดำทนกล้ำกลืน
คิดถึงคืนก่อนเก่าวันเราสอง
กอดประคองท่องเที่ยวฝ่าเกลียวคลื่น
หอมประทินกลิ่นร่ำยามค่ำคืน
ถอนสะอื้นร่ำไรยามไคลคลา
เมื่อไหร่หนอจดหมายจะไปถึง
คิดคำนึงทั้งคืนตื่นผวา
มิได้หลับได้นอนจนอ่อนระอา
รีบส่งยามาไว..จะได้นอน!!
ไพร พนาวัลย์
จะเขียนฉีก เขียนฉีกอีกนานไหม
ฉันเวียนหัวบรรลัย พ่อไก่อ่อน
คงรักเขาจนเอ๋อเพ้อเป็นกลอน
ทุกช่วงท่อนตอนบทหวานหยดเชียว
เก็บกระดาษกลาดเกลื่อนที่เปื้อนหมึก
จดจารึกบทความวาบหวามเกี้ยว
ว่าอกเอ๋ยอกพี่ นี้อยู่เดียว
โถ..ตาเหี่ยวเหลียวสิ.นี่.!.คนตรึม
โปรดหันดูซ้ายขวาถ่างตามั่ง
มาทนนั่งอยู่ได้ ไงตาทึ่ม
เนี่ย..ตีสี่แล้วย่ะ ฟ้าอึมครึม
บ่นงำงึมซึมกระทือ..ช่างดื้อยา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
