ภาพไม่เกี่ยวแค่อยากลง
หยุดอย่างไร กันนั่น มันไหลบ่า
ดั่งธารา ระทม จมหมองเหม่อ
หยดรินหลั่ง คลั่งครืน ยืนละเมอ
เปรี้ยงจังเบลอ เงอะงะ อุระพัง
หยุดอย่างไร ใจนั้น มันสะอึก
สั่นระทึก ฮึกฮือ ยื้อความหวัง
ไม่เหลือเผื่อ แผ่ใคร ร้องไห้ดัง
ได้ยินยัง ร้อยขุนเขา จงเข้าใจ
เธอคิดมา จีบเล่น เช่นนั้นหรือ
เธออย่าถือ วิสาสะ ฉะหัวให้
เธออย่ามา มุ่งร้าย ป่ายปีนไป
เธอย่ำยี ขี้ใส่ จักไม่ทน
พันทอง
๘/๒/๕๗