ต่อ...ตอนที่ ๒
( ความเดิมตอนที่แล้ว...
...สามีรีบ เข้าป่า หาตัดไม้
เจอพุ่มใหญ่ จอมปลวก สะดวกนั่ง
จึงรีบตัด ทันใด ไม่ระวัง
จนเผลอพลั้ง อดสู งูกัดตาย...)
เฝ้ามองทาง สามี มิเห็นกลับ
ต้องแบกรับ ทุกข์ใหญ่ ใจสลาย
จนคลอดบุตร สุดช้ำ ระกำกาย
สองลูกชาย ร้องลั่น เพราะหวั่นกลัว
นั่งคุกเข่า คร่อมลูก ปลูกไออุ่น
คล้ายสิ้นบุญ หนุนนำ เพราะกรรมชั่ว
มือทั้งสอง ยันพื้น ฝืนตามัว
เจ็บปวดทั่ว สกนธ์ ทนกล้ำกลืน
ร่างซีดเหลือง ดังเลือด มาเหือดแห้ง
อรุณแจ้ง แสงส่อง ทดลองฝืน
อุ้มลูกน้อย ตามพ่อ พอหยัดยืน
ต้องสะอื้น เจอร่าง ร้างวิญญาณ
แทบขาดใจ ได้พบ ศพของพี่
โอ้คนดี ตายจาก พรากถิ่นฐาน
ตายอนาถ เพราะเรา เศร้าดวงมาน
อกสะท้าน หวั่นไหว จำใจจร
อุ้มลูกน้อย เพิ่งคลอด กอดแนบอก
สองเท้ายก เหยียบย่าง อย่างเหนื่อยอ่อน
อีกมือจูงคนโต โอ้บังอร
เดินแรมรอน หยุดยั้ง ถึงฝั่งชล
อจิระวะดี นทีไหล
แม่น้ำใหญ่ ใจตรึก นึกสับสน
อุ้มตัวเล็ก ข้ามก่อน ย้อนเวียนวน
ห่วงอีกคน บนฝั่ง ให้ลังเล
มิอาจละ คนน้อง ที่ร้องจ้า
มิอาจลา คนโต โอ้ละเห่
เทียวไปมา สับสน จนโซเซ
จนตราบเวลานาน ผ่านพ้นไป
ขณะถึง เส้นทาง กลางลำห้วย
ถึงคราวซวย มีเอี่ยว เหยี่ยวตัวใหญ่
บินโฉบมา จากฟ้า นภาไกล
ทารกใหม่ ชิ้นเนื้อ เหยื่อชั้นดี...
"มุนีน้อย"
(โปรดรอตอนต่อไป ขอคั่นโฆษณาแป๊ป (เยอะไป กลัวตาลาย) )
( ความเดิมตอนที่แล้ว...
...สามีรีบ เข้าป่า หาตัดไม้
เจอพุ่มใหญ่ จอมปลวก สะดวกนั่ง
จึงรีบตัด ทันใด ไม่ระวัง
จนเผลอพลั้ง อดสู งูกัดตาย...)
เฝ้ามองทาง สามี มิเห็นกลับ
ต้องแบกรับ ทุกข์ใหญ่ ใจสลาย
จนคลอดบุตร สุดช้ำ ระกำกาย
สองลูกชาย ร้องลั่น เพราะหวั่นกลัว
นั่งคุกเข่า คร่อมลูก ปลูกไออุ่น
คล้ายสิ้นบุญ หนุนนำ เพราะกรรมชั่ว
มือทั้งสอง ยันพื้น ฝืนตามัว
เจ็บปวดทั่ว สกนธ์ ทนกล้ำกลืน
ร่างซีดเหลือง ดังเลือด มาเหือดแห้ง
อรุณแจ้ง แสงส่อง ทดลองฝืน
อุ้มลูกน้อย ตามพ่อ พอหยัดยืน
ต้องสะอื้น เจอร่าง ร้างวิญญาณ
แทบขาดใจ ได้พบ ศพของพี่
โอ้คนดี ตายจาก พรากถิ่นฐาน
ตายอนาถ เพราะเรา เศร้าดวงมาน
อกสะท้าน หวั่นไหว จำใจจร
อุ้มลูกน้อย เพิ่งคลอด กอดแนบอก
สองเท้ายก เหยียบย่าง อย่างเหนื่อยอ่อน
อีกมือจูงคนโต โอ้บังอร
เดินแรมรอน หยุดยั้ง ถึงฝั่งชล
อจิระวะดี นทีไหล
แม่น้ำใหญ่ ใจตรึก นึกสับสน
อุ้มตัวเล็ก ข้ามก่อน ย้อนเวียนวน
ห่วงอีกคน บนฝั่ง ให้ลังเล
มิอาจละ คนน้อง ที่ร้องจ้า
มิอาจลา คนโต โอ้ละเห่
เทียวไปมา สับสน จนโซเซ
จนตราบเวลานาน ผ่านพ้นไป
ขณะถึง เส้นทาง กลางลำห้วย
ถึงคราวซวย มีเอี่ยว เหยี่ยวตัวใหญ่
บินโฉบมา จากฟ้า นภาไกล
ทารกใหม่ ชิ้นเนื้อ เหยื่อชั้นดี...
"มุนีน้อย"
(โปรดรอตอนต่อไป ขอคั่นโฆษณาแป๊ป (เยอะไป กลัวตาลาย) )