คำว่าพอ เพียงนั้น มันพูดยาก
ด้วยหลายหลาก ต่างจิต คิดเพ้อบ่น
อยากมั่งมี เงินนับ ทรัพย์ของตน
หลายร้อยล้าน ยังก่น บ่นไม่พอ
มันเป็นเพียง นามธรรม เท่านั้นหรือ
จักยึดถือ สื่อสาร งานของพ่อ
ยากเข้าใจ ในบท รดหัวตอ
มีแต่รอ ผุพัง หวังอย่างไร
ปากบอกอย่าง ใจอย่าง พลางคิดคต
บริบท กฏเกณฑ์ เห็นลักไก่
หาช่องว่าง ให้ตน พ้นทันใด
ตะแบงไป มั่วมั่ว กลัวจองจำ
คำว่าพอ ไม่เหลือ เผื่อใครอีก
ฉกชิงหลีก หลบเร้น ไม่เป็นส่ำ
อมนุษย์ ขุดเง้า เข้าระยำ
ฝ่ายอธรรม ครองพิภพ ต้องจบเกม
พันทอง
๘/๒/๕๗
ดูหนังจีนมากไป