อย่าโทษเวร โทษกรรม ที่ช้ำชอก
อย่ามาบอก กับฉัน วันแสนเปลี่ยว
อย่าเลยนะ อย่าหลอก บอกแล้วเชียว
อย่ามาเกี้ยว เทียวถาม ยามหมองใจ
ในอุรา แยกย่อย พลอยยับย่น
ในกมล ข้นคลัก รักแค่ไหน
ทำร้ายลง หลงปลื้ม ดูดดื่มไป
ทำร้ายใจ แหลกละเอียด เครียดจนเบลอ
รักจะขม หรือหวาน ประทานโทษ
รักขาโหด อย่างฉัน พลันเสนอ
ป้องกันตัว ไว้ก่อน จักต้อนเธอ
ยาทิงเจอร์ ว่าแสบ แค่แวบเดียว
เทียบกับฉัน นั้นห่าง ต่างหลายเท่า
ยิ่งยามเมา เข้าขั้น กำปั้นเดี่ยว
หมัดล้วนล้วน ม้วนหิรัญ ฟั่นเป็นเกลียว
แถมกวางเหลียว หลังหน่อย สอยปลายคาง
พันทอง
๗/๒/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
