ที่เขียนมา ล้วนจริง ทุกสิ่งสรรพ
ชีวิตช่าง อาภัพ จนลับล่วง
ตั้งแต่เด็ก จนโต โถกลลวง
น้ำตาร่วง ทุกวัน หวั่นฤดี
กินไข่ต้ม ทุกวัน เฝ้าพันผูก
แบ่งครึ่งลูก คลุกน้ำปลา ตามหน้าที่
อีกครึ่งลูก ใส่ห่อ จรลี
ข้าวเที่ยงมี แค่ไข่ ใจไม่ท้อ
กว่าจะถึง วันนี้ ที่ยืนหยัด
มัธยัสถ์ เก็บออม พร้อมเติมต่อ
โรคกระเพาะ ถามหา มาเฝ้ารอ
ไม่เคยง้อ งอมือ คือเรื่องจริง
พันทอง
๖/๒/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
