เสื้อเหม็นสาบคราบตัวหัวสวมงอบ
มือจับจอบขุดดานทำงานสวน
ท่ามตะวันจันทร์ดาวฟ้าขาวนวล
อาหารด่วนน้ำพริกผักปูปลา
วิทยุทรานซิสเตอร์คือเกลอรัก
หนึ่งสุนัขเพื่อนชิดจิตหรรษา
นั่งกอดเข่าเฝ้าวัวควนหัวนา
เห็นนกกาโผผินบินกลับรัง
ยืนตากฝนทนร้อนนอนหนาวสั่น
ใจหวาดหวั่นซึมเศร้าโรคเก่าฝัง
ดึกหดหู่จู่โจมโหมประดัง
แสนชิงชังรักลา...ชายอาภัพ
บางอารมณ์กลอน...รพีกาญจน์
ชุดตัวเก่าแมมมอมพร้อมเสมอ
ทรานซิสเตอร์เกลอกล่อมพร้อมสดับ
อีกจอบเสียมมีดยาวที่วาววับ
อาวุธลับคู่กายชายชรา
เช้าจรดเย็นทุกวันขยันกิจ
แค่ชีวิตพอเพียงเลี้ยงสังขาร์
เสร็จจากสวนฝนพรำก็ทำนา
คล้ายชะตาเวียนวนจนผ่านวัย
มิเคยคิดเห่อเหิมเพื่อเติมแต่ง
ตราบมีแรงแข็งขันมิหวั่นไหว
ขาดเพียงคู่ชู้ชิดสนิทใน
รู้แก่ใจว่าตน....คนอาภัพ
"มุนีน้อย"
ทรานซิสเตอร์เกลอกล่อมพร้อมสดับ
อีกจอบเสียมมีดยาวที่วาววับ
อาวุธลับคู่กายชายชรา
เช้าจรดเย็นทุกวันขยันกิจ
แค่ชีวิตพอเพียงเลี้ยงสังขาร์
เสร็จจากสวนฝนพรำก็ทำนา
คล้ายชะตาเวียนวนจนผ่านวัย
มิเคยคิดเห่อเหิมเพื่อเติมแต่ง
ตราบมีแรงแข็งขันมิหวั่นไหว
ขาดเพียงคู่ชู้ชิดสนิทใน
รู้แก่ใจว่าตน....คนอาภัพ
"มุนีน้อย"