ต่อ...
ท่านจึงบอก ก่อนสงฆ์ ธุดงค์ลับ
จงไปกับ เณรน้อย คอยหุงหา
ตามพระพุทธ ตรัสไว้ บอกให้ลา
ปรารถนา เหตุนี้ มีความนัย
หมู่ธุดงค์ กลัวว่า เป็นภาระ
มิอาจจะคุ้มครอง ป้องเณรได้
พระเถระ กลับปราม ตรงข้ามไซร้
สงฆ์หมู่ใหญ่ เป็นภาระ กะเณรน้อย
สามสิบรูป พร้อมเณร บำเพ็ญวัตร
ธุดงค์ลัด เลาะป่า มิล่าถอย
ผ่านหลายโยชน์ โขดเขา ลำเนาดอย
ถึงด่านคอย ที่มั่น ปัจจันตา
โยมนิมนต์ ตั้งหลัก พักเสียก่อน
หยุดแรมรอน เลื่อมใส ใคร่ศึกษา
นิมนต์อยู่ ในดง พงพนา
ด้วยศรัทธา ต่อบุตร พุทธองค์
กล่าวถึงชาย นายหนึ่ง ซึ่งแรมป่า
ปรารถนา เยี่ยมลูก ผูกใจหลง
เพราะหิวโหย เซซัด อัสดง
พบพระสงฆ์หมู่ใหญ่ ให้ข้าวกิน
ด้วยเมตตา แห่งสงฆ์ ตรงป่าใหญ่
เขาติดใจ อาหาร สำราญสิ้น
ด้วยลำบาก ยากเข็ญ เป็นอาจินต์
ขอพักถิ่น อยู่ด้วย ช่วยการงาน
อยู่หลายเดือน คิดถึง ซึ่งลูกรัก
จึงหลบพักตร์ พระธุดงค์ เคยสงสาร
หนีเข้าป่า ลาสงฆ์ สู่ดงตาล
ถูกโจรหาญ จับไว้ ใช้ทำพลี
เพราะกลัวตาย หมายหลอก บอกโจรถ่อย
อันข้าน้อย กินเดน เหม็นสาบผี
เทวดา ไม่รับ เพราะอัปรีย์
กอบพิธี มิเห็น เป็นมงคล
มีพระสงฆ์หมู่ใหญ่ อยู่ในป่า
ทุกท่านหนา สูงศักดิ์ อัครผล
เทวดา ต้องชอบ มอบยินยล
หากเราพ้น จองจำ จะนำทาง
โจรห้าร้อย เห็นดี มีผลชัด
ชายจรจัด ลืมคุณ บุญเคยสร้าง
เพราะกลัวตาย หมายรอด หยอดหลุมพราง
กับดักวาง อย่างยอด พลอดทางโจร
ถึงที่หมาย บอกสงฆ์ จำนงกิจ
ขอชีวิต หนึ่งท่าน บั่นหัวโขน
บรวงสรวงเทพ เทวัญ ไม่งั้นโดน
จงอ่อนโอน หนึ่งพระ สละตาย
สาบสิบรูป ยินยอม พร้อมสละ
ขอเพียงพระ เหลือรอด ยอดสหาย
ต่างแย่งกัน พลีตน จนวุ่นวาย
มิอาจหมาย ตกลง ประสงค์ใคร
สังกิจจะสามเณร เป็นอาสา
ทุกท่านอย่าสับสน จนหวั่นไหว
ขอกระผมเถิดหนา อย่าเกรงใจ
ส่งผมไป แก้เข็ญ เป็นการดี
อุปัชฌาย์ให้ผม แก้ปมเหตุ
จึงนิเทศ ส่งมา ในครานี้
มิอาจขัด เณรน้อย ถ้อยพาที
ต่างโศกี อาลัย ฤทัยรวน
ขอร้องโจร ผลัดผ่อน ก่อนตัดหัว
หวั่นเณรกลัว โอดโอย ร้องโหยหวน
จงเตรียมการ อยู่ห่าง วางโซ่ตรวน
หอกดาบควร เก็บงำ ย้ำประเด็น
หัวหน้าโจร รับปาก มิยากหรอก
ซ่อนดาบหอก อยู่ห่าง ทางมองเห็น
มิให้ขลาด หวาดกลัว จนตัวเย็น
ขออย่าเป็นกังวล จนเกินไป
ถึงเวลา ตัดศอ รอบวงสรวง
โจรทั้งปวง รวมพล หวังผลใหญ่
เทวดา คงชอบ และขอบใจ
นักบวชใหม่ เลือดดี พลีกรรม
"มุนีน้อย"
(พักแป๊ป เดี๋ยวมาต่อ ตอนสุดท้าย.....
)
ท่านจึงบอก ก่อนสงฆ์ ธุดงค์ลับ
จงไปกับ เณรน้อย คอยหุงหา
ตามพระพุทธ ตรัสไว้ บอกให้ลา
ปรารถนา เหตุนี้ มีความนัย
หมู่ธุดงค์ กลัวว่า เป็นภาระ
มิอาจจะคุ้มครอง ป้องเณรได้
พระเถระ กลับปราม ตรงข้ามไซร้
สงฆ์หมู่ใหญ่ เป็นภาระ กะเณรน้อย
สามสิบรูป พร้อมเณร บำเพ็ญวัตร
ธุดงค์ลัด เลาะป่า มิล่าถอย
ผ่านหลายโยชน์ โขดเขา ลำเนาดอย
ถึงด่านคอย ที่มั่น ปัจจันตา
โยมนิมนต์ ตั้งหลัก พักเสียก่อน
หยุดแรมรอน เลื่อมใส ใคร่ศึกษา
นิมนต์อยู่ ในดง พงพนา
ด้วยศรัทธา ต่อบุตร พุทธองค์
กล่าวถึงชาย นายหนึ่ง ซึ่งแรมป่า
ปรารถนา เยี่ยมลูก ผูกใจหลง
เพราะหิวโหย เซซัด อัสดง
พบพระสงฆ์หมู่ใหญ่ ให้ข้าวกิน
ด้วยเมตตา แห่งสงฆ์ ตรงป่าใหญ่
เขาติดใจ อาหาร สำราญสิ้น
ด้วยลำบาก ยากเข็ญ เป็นอาจินต์
ขอพักถิ่น อยู่ด้วย ช่วยการงาน
อยู่หลายเดือน คิดถึง ซึ่งลูกรัก
จึงหลบพักตร์ พระธุดงค์ เคยสงสาร
หนีเข้าป่า ลาสงฆ์ สู่ดงตาล
ถูกโจรหาญ จับไว้ ใช้ทำพลี
เพราะกลัวตาย หมายหลอก บอกโจรถ่อย
อันข้าน้อย กินเดน เหม็นสาบผี
เทวดา ไม่รับ เพราะอัปรีย์
กอบพิธี มิเห็น เป็นมงคล
มีพระสงฆ์หมู่ใหญ่ อยู่ในป่า
ทุกท่านหนา สูงศักดิ์ อัครผล
เทวดา ต้องชอบ มอบยินยล
หากเราพ้น จองจำ จะนำทาง
โจรห้าร้อย เห็นดี มีผลชัด
ชายจรจัด ลืมคุณ บุญเคยสร้าง
เพราะกลัวตาย หมายรอด หยอดหลุมพราง
กับดักวาง อย่างยอด พลอดทางโจร
ถึงที่หมาย บอกสงฆ์ จำนงกิจ
ขอชีวิต หนึ่งท่าน บั่นหัวโขน
บรวงสรวงเทพ เทวัญ ไม่งั้นโดน
จงอ่อนโอน หนึ่งพระ สละตาย
สาบสิบรูป ยินยอม พร้อมสละ
ขอเพียงพระ เหลือรอด ยอดสหาย
ต่างแย่งกัน พลีตน จนวุ่นวาย
มิอาจหมาย ตกลง ประสงค์ใคร
สังกิจจะสามเณร เป็นอาสา
ทุกท่านอย่าสับสน จนหวั่นไหว
ขอกระผมเถิดหนา อย่าเกรงใจ
ส่งผมไป แก้เข็ญ เป็นการดี
อุปัชฌาย์ให้ผม แก้ปมเหตุ
จึงนิเทศ ส่งมา ในครานี้
มิอาจขัด เณรน้อย ถ้อยพาที
ต่างโศกี อาลัย ฤทัยรวน
ขอร้องโจร ผลัดผ่อน ก่อนตัดหัว
หวั่นเณรกลัว โอดโอย ร้องโหยหวน
จงเตรียมการ อยู่ห่าง วางโซ่ตรวน
หอกดาบควร เก็บงำ ย้ำประเด็น
หัวหน้าโจร รับปาก มิยากหรอก
ซ่อนดาบหอก อยู่ห่าง ทางมองเห็น
มิให้ขลาด หวาดกลัว จนตัวเย็น
ขออย่าเป็นกังวล จนเกินไป
ถึงเวลา ตัดศอ รอบวงสรวง
โจรทั้งปวง รวมพล หวังผลใหญ่
เทวดา คงชอบ และขอบใจ
นักบวชใหม่ เลือดดี พลีกรรม
"มุนีน้อย"
(พักแป๊ป เดี๋ยวมาต่อ ตอนสุดท้าย.....
)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
