ฉันเบื่อหน่ายคล้ายคนหม่นมัวทุกข์
สิ้นความสุขปลุกปลอบมอบฝันใฝ่
ซังกะตายกายตนหม่นมัวใจ
ร้าวฤทัยรู้ว่า...มาเป็นรอง
ชะตารักผลักผันดันถีบส่ง
นึกงวยงงคงพลาดขาดแสงส่อง
กี่ฟ้าฝนทนหวังยังลำพอง
กลับต้องหมองทุกคราพารันทด
ก้มหน้ากลับรับกรรมที่ซ้ำบ่อย
กลืนน้ำกร่อยปล่อยปละใจสลด
ไม่มีวันหรรษารักลาลด
จึงขอ"งดรักเข้ามิเอาครอง"
สิ้นความสุขปลุกปลอบมอบฝันใฝ่
ซังกะตายกายตนหม่นมัวใจ
ร้าวฤทัยรู้ว่า...มาเป็นรอง
ชะตารักผลักผันดันถีบส่ง
นึกงวยงงคงพลาดขาดแสงส่อง
กี่ฟ้าฝนทนหวังยังลำพอง
กลับต้องหมองทุกคราพารันทด
ก้มหน้ากลับรับกรรมที่ซ้ำบ่อย
กลืนน้ำกร่อยปล่อยปละใจสลด
ไม่มีวันหรรษารักลาลด
จึงขอ"งดรักเข้ามิเอาครอง"
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
